موضوع: استارت آپ چیست؟

استارت آپ چیست

شرکت نوپا یا استارتاپ (به انگلیسی: Startup، مخفف startup compnay به معنی شرکت نوپا) طبق تعاریف به یک شرکت یا یک مشارکت و یا یک سازمان موقت گفته می‌شود که در جهت جستجوی راه حلی برای یک مدل کسب و کار قابل توسعه و تکرار پذیر راه اندازی می شود. این شرکت‌ها تازه ایجاد شده و در فاز توسعه و تحقیق برای بازاریابی قرار دارند. این شرکت‌ها در دورهٔ حباب دات کام محبوب شدند. شرکت‌های نوپا معمولاً مبتنی بر ایده‌هایی ریسک‌پذیر هستند که مدل کسب و کارشان مشخص نیست و بازار هدفشان نیز در حد فرض است. شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر حوزه‌ای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکت‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و در زمینه تکنولوژی فعالیت می‌کنند.
استارت آپ ویکند یک همایش و رویداد آموزشی- تجربی در سراسر دنیا است که همانطور که از نامش پیداست معمولا در انتهای هفته برگزار می شود. در این برنامه شرکت کنندگان پر انگیزه ای شامل برنامه نویسان، مدیران تجاری، عاشقان استارت آپ، بازاریاب های حرفه ای و طراحان گرافیک گرد هم می آیند تا انتهای هفته طی ۵۴ ساعت ایده یا پروژه هایی را مطرح و آماده نمایند.
کار نوپاها می‌توانند در هر شکلی ایجاد شوند اما لفظ کار نوپا اغلب برای شرکت‌هایی به کار می‌رود که رشد سریعی دارند و در زمینه تکنولوژی فعالیت می‌کنند. سرمایه‌گذارها بطور کلی به آن دسته از کار نو پا هایی جلب می‌شوند که نسبت خطر به سود بالایی دارند و مقیاس‌پذیرتر هستند. بنا بر این آنها هزینه راه‌اندازی کمتر، ریسک زیاد و توان بالقوه بالایی برای برگرداندن سرمایه دارند. معمولاً یک کار نوپای موفق قابلیت رشد بیشتری نسبت به یک شرکت جا افتاده دارد، یعنی می‌تواند با سرمایه‌ای کمتر، نیروی کار یا زمینه رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های قدیمی داشته باشد.
کار نوپا ها گزینه‌های مختلفی برای پیدا کردن سرمایه مورد نیاز خود دارند. شرکت‌ها یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به کار نوپا ها با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند. در عمل خیلی از کار نوپا ها توسط بنیانگذارانشان سرمایه‌گذاری می‌شوند.
وظیفه مهم در راه اندازی یک کسب و کار، تحقیق برای اعتبار، ارزیابی و توسعه ایده یا مفاهیم کسب و کار است. اگر ارزش یک شرکت بر اساس تکنولوژی آن شرکت باشد، مهم است که بنیانگذاران از مالکیت معنوی ایده‌های خود حفاظت کنند.
از چالش‌های راه‌اندازی یک کسب و کارنوپا سرمایه، نیروی انسانی و هزینه اجاره دفتر و منشی است؛ برای همین بسیاری از استارتاپ‌ها برای کاهش این هزینه‌ها از خدمات دفتر کار مجازی استفاده می‌کنند.
گروه میرمحمدصادقی حمایت کامل از ۰ تا ۱۰۰ استارت آپ را انجام خواهد داد. لذا این مجموعه برای حمایت از ایده های جوانان کشور بخشی را تحت عنوان حمایت از استارت آپ ( start-up ) ایجاد نموده است .
مجموعه با در دست داشتن معدن و کارخانه هایی در زمینه های مختلف اعم از : تولیدی ، معدنی ، ساختمانی ، دارو سازی ،خدماتی و کشاورزی و همچنین تجربه نیم قرن در عرصه های ذکر شده ، در نظر دارد که استارت آپ ( start-up ) جوانان را سرمایه گذاری و به واقعیت و عملی تحقق بخشد.
شرایط و قوانین در نظر گرفته شده برای استارت آپ ( start-up ) :
۱- استارت آپ ( start-up ) ترجیحا ، مشابه داخلی نداشته باشد .
۲- استارت آپ ( start-up ) می بایست دارای طرح و برنامه زمانی مشخص و برنامه ریزی مالی مشخص داشته باشد .
هولدینگ میرمحمدصادقی با پتانسیل های موجود ، قدرت و توانایی حمایت از استارت آپ ( start-up ) خارج از کشور را نیز دارد .
نحوه ارتباط با مجموعه برای استارت آپ ( start-up ) :
۱ – دانلود فرم استارت آپ ( start-up ) در اینجا کیلیک کنید .
۲ – ارسال ایمیل ( در ارتباط با ما ) و یا اپلود فرم ( ارتباط با ما ) .
( بعد از رسیدن فرم ثبت نام استارت آپ ( start-up ) به دست مجموعه ، ایمیلی مبنی بر رسیدن فرم و ایمیل شما برای در خواست حمایت استارت آپ ( start-up ) ، ارسال می گردد )
این ایمیل در مدت ۲۴ الی ۴۸ ساعت کاری صورت می پذیرد .
بعد از بررسی های دقیق روی استارت آپ ( start-up ) ، ایمیلی که محتوای آن تاریخ و زمان مصاحبه درج گردیده است .
استارت آپ ( start-up ) هایی که ایمیل دوم را دریافت میکنند ، یعنی یک مرحله به حمایت نزدیک شده اید .
قوانین مصاحبه :
۱ – داشتن شرح حال جامع ( بیزینس پلان )
۲ – برنامه ریزی دقیق ، نقطه به نقطه از نظر زمان و هزینه و تحلیل کمی از وضعیت بازار استارت آپ ( start-up )
۳ – رزومه و خلاصه ای از خود ( سابقه کاری الزامی نیست )



استارت آپ چیست – MMSadeghi Holding

استارت آپ دقیقا چیست؟


استارت آپ شرکتی نوپا و جوان است که تازه شروع به توسعه و فعالیت نموده و شروع کار معمولا کوچک است و در ابتدا توسط یک یا چند نفر تامین مالی شده و توسط آنها مدیریت می شود. این شرکت ها محصول یا خدمات را ارائه می دهند که در حال حاضر در جای دیگری به آن پرداخته نشده و بنیانگذاران آن معتقدند که با پائین ترین قیمت در بازار ارائه شده است.
در مراحل اولیه ، هزینه های شرکت های استارت آپی از زمان راه اندازی تا توسعه ، آزمایش و ارائه محصول بیش از درآمدشان خواهد بود. به این دلیل ، آنها اغلب نیاز به تامین مالی دارند و منابع مالی مورد نیاز خود را یا از دارایی ها و سرمایه خود تامین کرده و یا از صندوق ها ، بانکها و یا سازمان های عیر انتفاعی اخذ می کنند.استارت آپ هایی که توانایی این را دارند که پتانسیل و نوآوری خود را به نمایش بگذارند می توانند به جذب سرمایه های مورد نیاز خود از طریق سرمایه گذاران امیدوار بوده و کسب و کار نوپای خود را از معرض خطر از بین رفتن و توقف در امان بدارند.









از آنجائیکه از شروع کسب و کارهای نوپا (استارت آپ ها) زمان زیادی نمی گذرد و سرمایه گذاری در آنها هنوز دارای توجیه اقتصادی و تضمین بازگشت سرمایه نمی باشد ، سرمایه گذاری در آنها همراه با ریسک و مخاطره خواهد بود.
رویکردهای موجود برای توسعه دهندگان و سرمایه گذاران بالقوه پروژه های استارت آپ در زمان عدم کسب درآمد و شروع به کار آنها به شرح زیر است :
ـ هزينه رويکرد تکراري
ـ رویکرد بازار
ـ رویکرد جریان نقدی با تخفیف در نظر گرفته شده
ـ رویکرد مرحله توسعه
از آنجایی که شروع فعالیت در حوزه استارت آپ همواره با ریسک همراه است ، سرمایه گذاران این پروژه ها نه تنها می بایست ایده و طرح مورد نظر خود جهت راه اندازی کسب و کار را در نظر بگیرند بلکه در درجه اول تجربه تیم مدیریت خورد را نیز بایستی مدنظر قرارداده و سرمایه خود را برای پروژه های بدون تحقیق و کارشناسی از دست ندهند.



در پایان ، سرمایه گذاران و تیم راه انداز یک پروژه استارت آپی باید یک استراتژی خروج را در ذهن خود پرروش داده ، زیرا تا زمانی که آنها به فروش برسند، هر گونه سود تنها بر روی کاغذ وجود دارد.

استارت آپ دقیقا چیست - استارت آپ 10 - فضایی برای رشد و گسترش استارتاپ های ایرانی

استارت آپ چیست ؟

این روز ها خیلی ها از شروع استارت آپ خود صحبت میکنند بدون آنکه دقیقا بدانند استارت آپ چیست. بیشتر افراد احتمالا به خاطر ترجمه مستقیم لغت Start up فکر میکنند هر کاری که تازه شروع شود استارت آپ است و یا عده ای میگویند استارت آپ مرحله اولیه از یک کسب و کار است و عده ای هم هر کسب و کار اینترنتی را استارت آپ می دانند. ما اینجا قصد نقد این تعاریف را نداریم بلکه چند نکته را در راه اندازی کسب و کار استارت آپی یادآور می شویم.
هر استارت آپی در برهه ای از رشد خود نیازمند جذب سرمایه است و معمولا سرمایه گذاران این قبیل کسب و کارها، سرمایه گذاران خطرپذیر یا VC ها هستند و این کسب و کارها باید برای سرمایه گذاران خطر پذیر جذاب باشد و این امر لزوما ربطی به موضوع فعالیت ما ندارد شاید ما بتوانیم هر حوزه ای از فعالیت را جوری طراحی کنیم که از لحاظ سرمایه گذاری جذابیت پیدا کند. در حقیقت مدل کسب و کار ما اهمیت دارد نه موضوع کسب و کار ما و برای داشتن یک مدل کسب و کار مناسب موارد زیر باید رعایت شود:

• اندازه بازار: معمولا در کشور های توسعه یافته سرمایه گذاران به سمت استارت آپ هایی میروند که اولا بازار جهانی را نشانه رفته باشند و ثانیا اندازه بازار جهانی آن بیش از پنجاه میلیارد دلار (۵۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰$) در سال باشد. البته در ایران سطح توقع بسیار پایین تر است اما در هرصورت لازم است شروع کننده های کسب و کار به بازار هایی بزرگ فکر کنند.
• گسترش پذیری: اگر قرار است یک استارت آپ به بازار های بزرگ و حتی جهانی گسترش یابد لازم است بتواند این کار را به سادگی و با کمترین هزینه انجام دهد. در حقیقت مفهوم گسترش پذیری بدان معناست که با رشد مشتریان کسب و کار، هزینه های آن بسیار کمتر افزایش یابد. به عنوان مثال کسب و کارهایی که نیاز به انبار، تدارکات سنگین یا دفاتر فیزیکی و کارمندان زیادی هستند از گسترش پذیری کمتری برخوردار هستند، در مقابل کسب و کارهایی که صرفا خدمات اینترنتی ارائه میکنند گسترش پذیری به شدت بیشتری دارند.
• تکرار پذیری: تکرار پذیری به این معناست که زمانی که ما یک مشتری را به کسب و کار خود جذب میکنیم این فرد در دفعات مختلف با ما درگیر باشد. مثلا ما روزی چندین مرتبه به شبکه های اجتماعی سر میزنیم یا ممکن است هر روز یا روزی چند بار از اسنپ استفاده کنیم اما در مقابل اگر ما یک چیز را میفروشیم، مشتری یک بار آن را می خرد و تا مدتها دیگر با ما کاری ندارد.
• دانش بنیان: در حقیقت ما معمولا استارت آپ ها را با نام دانش بنیان میشناسیم و شاید دلیل آن این است که اولین بار در جهان استارت آپ ها پدید آمدند تا علم تولید شده در مراکز علمی را به کسب و کار تبدیل کنند و بنیانی بر مبنای دانشی نوین و نو آورانه داشته باشند این دانش میتواند سخت افزاری، نرم افزاری یا حتی مدیریتی باشد و اهمیت آن به خاطر این است که ورود رقبا را به بازار شما بسیار سخت تر خواهد کرد.

استارت آپ چیست ؟ – نوین تک

استارت آپ چیست ؟ و استارت آپ های موفق ایرانی کدام اند؟

دنیای تکنولوژی هر روز در حال پیشرف و معرفی ایده های جدید است. در همه دنیا این اتفاق با سرعت خیلی بالا در حال شکل گیری بوده و در ایران و تهران هم رشد استارت آپ‌ها از این رقابت عقب نیافتاده است. هر روز ایده های جدیدی در ایران از طریق استارت آپ مطرح شده و ایده پرورانده و در نهایت تبدیل به یک بیزینس پردرآمد می شود. اگرچه اکثر این شرکت ها در چند بخش تکراری بازار فعالیت می کنند و سایر بخش های بازار همچنان بکر و دست نخورده باقی مانده است. از سوی دیگر یکی از مشکلات رایج اکثر استارت آپ های ایرانی ضعف مدیریتی است و این موضوع صرف نظر از موفقیت تجاری استارت آپ ها در همه این مجموعه ها وجود دارد.

استارتاپ چیست؟

استارتاپ یک رویداد یا همایش، یک وب سایت و یا اپ موبایل نیست. استارتاپ یک شرکت کوچک که در حال درآمدزایی و رشد است، نیست. استارتاپ یک سازمان موقت است که مدل و مقیاس کسب و کارهای تکرارپذیر را بهبود می بخشد. استارتاپ ها، معمولا حول ایده های نوآورانه و خلاقانه بنا می شوند. در واقع فرد یا افرادی خوشفکر، با ایده های نو، در جستجوی روش هایی برای کسب درآمد از آن ایده و تولید انبوه محصولات یا خدمات مبتنی بر آن ایده هستند. نوآوری در استارتاپ ها، به شکل نوآوری در بازار یا نوآوری در محصولات و خدمات خود را نشان می دهد.
به دلیل اهمیت استارت آپ ها قصد داریم در اینجا ۹ استارت آپ معروف ایران که ضمن درآمدزایی بالا تقریبا در این زمینه پیشرو هستند را معرفی کنیم برخی از این استارت آپ ها برند شده و از نظر ارزش گذاری بسیار بالا هستند.

۱. دیجی‌کالا

دیجی کالا بزرگترین شرکت خرده فروشی صورت اینترنتی در ایران است که در سال ۲۰۰۶ راه اندازی گردید. امروزه دیجی کالا، پربازدید ترین سایت در خاورمیانه و بزرگترین سایت فروش محصولات دیجیتالی و الکترونیکی در ایران می باشد. این وب سایت در آغاز راه خود تنها به نقد و بررسی کالاهای دیجیتال نظیر موبایل و لپتاب و… می نمود ولی با گذشت زمان به فکر فروش این محصولات در وب سایت خود افتاد تا به امروز که شاهد این هستیم که تقریبا کالایی نمانده که شما مشابه آن را در دی جی کالا یافت نکنید.
این فروشگاه با ضمانت یک هفته ای تعویض و پس گرفتن کالای فروخته شده این آرامش خاطر را به مشتری میدهد که اولا جنسی که به دست او میرسد اصلی است و ثانیا در صورتی که از کیفیت و کارایی کالا رضایت نداشته باشد میتواند با انجام مقدمات کار کالای خریداری شده ی خود را برای شرکت باز پس بفرستد و به جای آن کالای مشابه ای دریافت نماید و یا اینکه هزینه پرداختی خود را باز پس گیرد. از تاسیس دی جی کالا تا به امروز نزدیک به ۱۱ سال می گذرد و در حال حاضر این سایت از نظر موسسات تعیین سطح خارجی با ارزش ۱۵۰ میلیون دلار بزرگترین استارتاپ ایرانی لقب گرفته است.

۲. کافه بازار

این شرکت بزرگترین بازار انواع اپلیکیشن های گوشی های هوشمند در ایران می باشد. موسسان این استارتاپ توانسته اند میلیون ها کاربر، تبلیغات کنندگان اینرنتی و برنامه نویسان گوشی های هوشمند را از طریق بسترهایی مانند آپ استور بازار به یکدیگر متصل نمایند.
پس از اینکه شرکت گوگل برای دسترسی کاربران ایرانی به برنامه های قرار داده شده در فروشگاه گوگل (گوگل پلی) محدودیت ایجاد کرد شرکت آوای همراه هوشمند با بومی سازی برنامه ای مشابه برنامه گوگل پلی توانست تا حد قابل قبولی خلا ایجاد شده برای کاربران اندرویدی را از بین ببرد و با در دسترس قرار دادن بازی ها و نرم افزار های تولید داخل سهم بزرگی در پیشرفت اینگونه بازی و نرم افزار ها ایفا نمود. این زنبیل کوچک کمتر از ۵ سال است که بافته شده است اما با همین سن کم توانسته به یکی از محل های مورد اطمینان برای دانلود بازی و نرم افزار اندروید تبدیل شود.

۳. اسنپ

اسنپ یکی از استارتاپ های موفق و الهام گرفته شده از ایده خلاقانه Uber (بزرگترین شرکت تاکسی ‌رانی دنیا) است. این شرکت توانست با داشتن یک اپلیکیشن موبایل، افرادی که تمایل دارند تا به عنوان تاکسی فعالیت کنند را جذب کرده و با آنها همکاری داشته باشد. از طرفی با ارائه خدماتی با کیفیت بالا و پشتیبانی قوی به همراه هزینه پایین، مشتریان زیادی را به خود جذب نماید.

این شرکت که در سال ۱۳۹۳ توسط شهرام شاهکار، یک دانشجوی مهندسی برق دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان اولین استارت آپ ایرانی در زمینه ی حمل و نقل عمومی تاسیس شد.
اپلیکیشنی که این دانشجو آن را معرفی کرد، تنها سه سال بعد، چندین میلیون یورو سرمایه از سوی یک شرکت بین المللی جذب کرد! اسنپ، اولین و بزرگترین شرکت نرم افزاری درخواست خودرو در ایران، در سال ۱۳۹۵ معادل ۲۰ میلیون یورو سرمایه از MTN دریافت کرد. جالب است بدانید که اسنپ از سال ۱۳۹۳ تاکنون با میانگین رشد ماهیانه ۱۰۰ درصدی توانسته به یکی از بازیگران اصلی تجارت ‌الکترونیک در ایران تبدیل شود. این اپلیکیشن ده ها هزار کاربر به‌عنوان راننده و صدها هزار کاربر به‌عنوان مسافر دارد.

۴. آپارات

از زمانی که وب سایت آپارات شروع به فعالیت نموده است ۵ سال می گذرد، این سایت در واقع بومی سازی شده‌ی سایت یوتیوب می باشد که با فیلتر بودن این شکبه جهانی در ایران آپارات توانسته به خوبی جایگزین مناسبی برای این وب سایت در داخل کشور باشد و از این طریق به درامد قابل توجهی دست پیدا کند. این سایت در سال ۸۰ تاسیس شد و در سال ۹۳ پس از تاسیس حساب کاربری رئیس جمهور در این سایت، آپارات رسما وارد دنیای پخش ویدیوی آنلاین شد. سایت آپارات از سایت های زیر مجموعه ی شرکت صبا ایده است، این شرکت مالک سایت هایی نظیر میهن بلاگ و سایت تبلیغات کلیکی صبا ویژه نیز می باشد.

۵. تپسی (TAP30)

تپسی (TAP30) رقیب قدر اپیلیکشن اسنب، سامانه هوشمند درخواست تاکسی است که در حال حاضر در شهرهای تهران و کرج و اصفهان و شیراز و تبریز و مشهد خدمات خود را ارائه می‌دهد. تپسی از طریق اپلیکیشن موبایل و پنل سازمانی، شما را با سفیران (رانندگان) مرتبط می‌سازد. شما به راحتی، با دو کلیک می‌توانید درخواست خودرو دهید و سفری با کیفیت، ایمن و ارزان را تجربه کنید.
پدیدآورنده این استارت آپ میلاد منشی پور نام دارد. میلاد در دانشگاه تهران مهندسی مکانیک خواند و سپس به فرانسه رفت و از مدرسه عالی مدیریت پاریس (HEC) در رشته MBA فارغ‌التحصیل شد. او ده سال تجربه‌ی کار و مدیریت در شرکت‌های معتبر بین‌الملی نظیر Boston Consulting Group و Bain & Company را دارد. میلاد در این شرکت‌ها مدیر پروژه بود و به کمپانی‌هایی نظیر مایکروسافت (Microsoft)، دِل (Dell) و شرکت‌های خدمات مالی مشاوره داده است. او برای تدریس دوره‌ای کوتاه‌مدت در حوزه‌ی استراتژی و مشاوره در دانشگاه شریف، به ایران آمد و فضای کسب‌وکار ایران را در حوزه‌یIT مساعد یافت. در سال ۱۳۹۵ از کانادا به ایران بازگشت و تپسی را در همین سال راه‌اندازی کرد.۶. اسنپ فود یکی از جذاب ترین استارتاپ های موفق ایرانی اپلیکیشن های سفارش آنلاین غذا می‌باشد. ایده این استارت آپ سرویس دلیوری غذا در کمترین زمان به همه نقاط تهران است.
این اپلیکیشن بر حسب موقعیت جغرافیایی، تمامی رستوران های طرف قرارداد خود را به شما نمایش می‌دهد. بدین ترتیب، شما می‌توانید از رستوران مورد نظر، غذای مورد علاقه خود را سفارش داده و پرداخت آن را به صورت آنلاین انجام دهید. این شرکت به تازگی و با توجه به سیاست های مجموعه روماک، به اسنپ فود تغییر نام داده است.

۷. علی بابا
علی بابا باسابقه‌ترین، بزرگ‌ترین و معتبرترین سامانه‌ی خرید اینترنتی بلیط هواپیما و قطار است. علی بابا نه تنها تمامی پروازهای ثبت شده در سیستم پروازهای بین‌المللی را که از مبدا یا مقصد تهران انجام می‌شود برای شما جستجو می‌کند، بلکه این جستجو را برای تمامی مقاصد پروازی و ایرلاین‌های خارجی که امکان خرید آنلاین بلیط آنها موجود است انجام می‌دهد. همچنین برای خرید بلیط چارتر، علی بابا مطمئن‌ترین گزینه است، چرا که استرداد آنلاین پروازهای کنسل شده را تضمین می‌کند.

۸. دیوار

دیوار از محبوبترین و معروفترین استارتاپ های ایرانی به حساب می‌آید. قطعا برای شما هم پیش آمده که بخواهید وسیله‌ای را به صورت دست دوم خریداری نمایید یا وسایلتان را که دیگر برای شما کارایی‌ای ندارد به فروش برسانید.

این سایت یک سایت فروش محصولات دست دوم می باشد و کابران می‌توانند ابزار، لوازم و وسایلی که به آنها نیازی ندارند در این سایت به فروش برسانند. درج آگهی در این سایت هزینه ای ندارد ولی پس از مدتی که از ثبت آگهی شما میگذرد به دلیل اینکه ممکن است آگهی های مشابه ای بر روی آگهی شما قرار گیرد و یا پایان یک ماه رایگان بودن درج آگهی عملا دیده شدن آگهی شما با مشکل مواجه شود میتوانید با پرداخت هزینه ای اصطلاحا آگهی خود را نردبان کنید و دوباره آنرا به بالای لیست فروش در سایت منتقل کنید همچنین میتوانید آگهی خود را از نوع ویژه انتخاب کنید و با درج ستاره در کنار آگهی خود توجهات بیشتری را به سمت آن جلب نمایید. این سایت در حال حاضر دو اپلیکیشن برای گوشی هایی با پلتفرم اندروید و ای او اس منتشر کرده که کاربران با استفاده از این اپ ها میتوانند کالای مد نظر خود را بدون مراجعه به سایت خریداری نمایند. شیپور نام دیگر سایتی است که کاری مشابه سایت دیوار را انجام میدهد.

۹٫ بامیلو
بامیلو یک بازار تجارت الکترونیک در ایران است که در دسامبر ۲۰۱۳ تأسیس شد و در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۴ توسط رامتین منزهیان آلمانی-ایرانی با درجه کسب و کار و اقتصاد و تجربه کاری قبلی در شرکت‌های مشاوره و سرمایه‌گذاری بانکی، راه اندازی شد. فروشگاه اینترنتی بامیلو bamilo پس از دیجی کالا دومین فروشگاه اینترنتی پربازدید در ایران است. بامیلو تابستان سال ۹۳ به‌عنوان یکی از ونچرهای روماک که خود زیرمجموعه راکت اینترنت است، راه اندازی شد. موزاندو نیز پس از ناکامی در نیل به اهدافش، با بامیلو ادغام‌شده است. بامیلو بازار هدفی شبیه به دیجی‌کالا دارد و حتی تنوع بالاتر رده محصولات آن دیجی‌کالا را به تحرک واداشت. هرچند درفروش محصولات دیجیتال به دیجی‌کالا نرسیده است امّا در فروش رده پوشاک که البته دیجی‌کالا وارد آن نشده، پیشتاز بازار است.
بامیلو پس از ثبت سفارش شما این سفارش را به تامین کنندکان کالا می رساند و آنها نیز کالا را در اختیار فروشگاه اینترنتی بامیلو قرار میدهند و پس از کنترل کیفیت و اطمینان از سلامت کالا آن را به بخش ارسال تحویل میدهد و به دست مشتری می رسانند. بامیلو ارسال کالا را به تهران رایگان وبه بقیه ی نقاط کشور باهزینه ی پایینی ارسال میکند.فروشگاه اینترنتی بامیلو اصالت و سلامت کامل کالا را تضمین میکند و ضمانت بازگشت کالا را نیز به همراه دارد ( بازگشت کالا در صورتی که شرایط ذکر شده در قانون بازگشت را داشته باشد.) که این خصوصیات فروشگاه بامیلو را به فروشگاه اینترنتی مطمئن تبدیل کرده است.

منبع:استارت آپ چیست ؟ و استارت آپ های موفق ایرانی کدام اند؟ - مطسا جت

استارت آپ و عوامل موفقیت آن چیست؟

در دنیای امروزه استارت آپ ها یا همان کسب و کارها اینترنتی نقش مهم تری را در حل معضلات ریشه ای ایفا می کنند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ در دنیای پیشرفته امروزه که همه نیازهای انسان با تکنولوژی و اینترنت آمیخته شده، استارت آپ ها نقش خاص تری ایفا می کنند. در نگاه کلی استارت آپ یا به عبارتی دیگر کسب و کارهای اینترنتی یک شرکت نوپا محسوب می شود که راه حلی جدید برای یک موضوع خاص و حل یک مشکل ارائه می دهد، هر چند موفقیت این کسب و کار تضمین شده نیست.
با نگاه دقیق تر به جوامع پیشرفته تر ، استارت آپ در فرهنگ عامیانه بیشتر با صنعت فناوری و تکنولوژی عجین شده است و بیشتر از گذشته اقتصاددان های بزرگ در مسیر پیشرفت این کسب و کار نوین با دادن ایده های اصولی اقتصادی و نگاه درآمدزایی، به پیشرفتش کمک شایانی می کنند.
از طرفی این روزها استارت آپ ها در فرهنگ نوین تری تعریف می شوند؛ برطرف کردن مشکلاتی که در نقاط کلیدی هر مجموعه ای وجود دارد و در صورت حل شدن تبدیل به تکیه گاه کل مجموعه خواهد شد.
آدورا چئونگ مدیر عامل کمپانی هوم جوی که در سال های اخیر به عنوان یکی از برترین استارت آپ های ایالت متحده آمریکا شناخته می شود در تعریف استارت آپ مفهوم جدیدی به بشر ارائه می دهد و می گوید: ایجاد یک استارت آپ یا تاسیس آن به معنی یک حرکت جدی برای جدا شدن از شرایط پایدار است تا به رشد برق آسایی برسد.
تا این مرحله استارت آپ با عنوان یک تجارت نوین که در قالب یک شرکت یا کمپانی موقت تعریف می شود، شناخته شده است. وقتی یک استارت آپ به مرحله پیشرفت و اوج خود می رسد دیگر از این رده خارج خواهد شد. با بررسی دقیق تر فعالیت و تولد استارت آپ های موفق میتوان به این نتیجه رسید که میانگین عمر یک استارت اپ به طور تقریبی سه سال بوده است و این کمپانی نوپا بعد از این مدت دیگر به عنوان استارت آپ شناخته نشده است.
افزایش درآمد بیش از ۲۰ میلیون دلار، ایجاد دفاتر متعدد، تصاحب توسط شرکت های بزرگ و افزایش کارکنان به بیش از ۸۰ نفر دلایل خروج کمپانی ها از استارت آپ بودن، است.
با این تفاسیر می توان نتیجه گرفت استارت آپ کسب و کار نوینی است که مشکلات مهمی را می تواند حل کند و فقط تا موقعی که از حالت نوین بودن خارج نشود به عنوان استارت آپ شناخته خواهد شد.
انواع استارت آپ ها
در مرحله بعد برای شناخت استارت آپ باید با انواع آن آشنا شد؛
در حال حاضر و بر اساس تعریف عامیانه، استیو بِلَنک، که در دهکده مشهور "سیلیکون" تجربه‌ی زیادی دارد و نویسنده‌ی وب‌گاه Xconomy است ۵نوع از استارت آپ های موفق را معرفی می کند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت:


*استارت آپ سبک زندگی،
استارت آپی محسوب می شود که با زندگی روزمره ما عجین شده است. به طور مثال شخصی که ماشین برقی برای تفریح خود در پارک، تهیه کرده است با ارائه آن به دیگران و دریافت مبلغی می تواند ماشین برقی خود را در سطح بالایی نگه دارد و تفریح بیشتری کند.
*کسب و کارهای کوچک
که معمولا یک خانواده مالک آن است و آن را اداره می‌کند و بیشتر برای تامین مخارج خانواده انجام می دهند.
*استارتاپ‌های گسترش‌پذیر
که سود و بازدهی بیشتری دارند و عموما به صورت خوشه‌های نوآور و خلاق با هم تشکیل گروه می‌دهند. به طوریکه چند ایده خوب در کنار هم یه ایده ناب تری را تشکیل می دهد.
*استارت آپ هایی که طراحی شده اند تا به سرعت فروخته شوند؛
مثلا در حوزه مسکن، استارت آپی تهیه می شود که می تواند مشکل بنگاه های املاک را به سرعت حل کند. سازنده این استارت آپ هدفش فقط فروش این استارت آپ برای شرکت های بزرگ است.
*استارتاپ‌های اجتماعی
هم وجود دارند که هدفشان فقط کسب درآمد نیست و نگاهشان بیشتر دنبال تبدیل دنیا به مکانی بهتر برای انسان ها است.
* شرکت‌های استارتاپ بزرگ؛
شرکت‌های بزرگ به دلیل تغییرات در سلسقه‌ی مشتری، فناوری‌های جدید، قانون‌گذاری، رقبای جدید و ... مجبور هستند تا با ایفای برنامه های جدید و استارت آپ ها نوین در میدان رقابت حضور داشته باشند.
تا این جای کار با تعریف استارت آپ و انواع آن آشنا شدیم ، در گزارش بعدی به معرفی استارت آپ های موفق جهان در سال ۲۰۱۷ خواهیم پرداخت.
https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D...8C%D8%B3%D8%AA

استارت آپ چیست؟

استارت آپ چیست؟ مقدمه: استارت آپ واژهء نسبتا تازه ای است که اخیرا زیاد راجع به آن شنیده ­اید. این مقوله در ایران هم به تازگی طرفداران زیادی پیدا کرده و شرکت های زیادی نیز برای ایجاد یا بهبود آن تاسیس شده است. اما استارت آپ یعنی چه؟ و ارکان و شیوهء کار و مفهوم آن چیست؟ در این مقاله شما را با مفهوم کلی این واژه، اجزای آن و نمونه هایی از استارت آپ های موفق در ایران آشنا می کنیم. واژگان کلیدی: کار نوپا، مقیاس پذیری، رشد، ایده، سرمایه گذار، توسعه پایدار

• استارت آپ به معنای شرکت های نوپا و تازه تاسیس می باشد که برای رشد و توسعه خود به دنبال روش ها و ایده هایی نوین و مبتنی بر فناوری هستند تا به حداکثر سودآوری در زمانی کوتاه برسند.

در واقع استارت آپ ها مجموعه ای از افراد، راه حل ها، روش ها و ابزارهایی ست که برای هدف و مدل مشخصی از کسب و­­کار و درآمدزایی بیشتر از محصول یا خدمت ارائه شده، به وجود آمده اند. این مفهوم معمولا بر مبنای ایده های نوآورانه و خلاق بیان می­شود تا محصول یا خدمتی را با روش های نوین به سودآوری زیاد برساند. به این شکل که در استارت آپ گروهی از افراد ایده های خود را برای مدل کسب و کاری قابل توسعه و تکرار پذیر ارائه میدهند و پس از انتخاب بهترین ایده، گروهی روی آن کار می­کنند تا به ایجاد و رشدی سریع بینجامد.

این شرکتهای نوپا می‌توانند در هر شکلی ایجاد شوند اما لفظ استارت آپ اغلب برای شرکت‌هایی به کار می‌رود که رشد سریعی دارند و بر پایه تکنولوژی فعالیت می‌کنند و همچنین سرمایه‌گذارها به عنوان یکی از ارکان اصلی و شتاب دهنده، بطور کلی به آن دسته از شرکت نوپا هایی جلب می‌شوند که نسبت خطر به سود بالایی دارند و مقیاس‌پذیرتر هستند. بنابراین آنها هزینه راه‌اندازی کمتر، ریسک زیاد و توان بالقوه بالایی برای برگرداندن سرمایه دارند. معمولاً یک کار نوپای موفق، قابلیت رشد بیشتری نسبت به یک شرکت جا افتاده دارد، یعنی می‌تواند با سرمایه‌ و نیروی کار کمتر، زمینه رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های قدیمی داشته باشد. کار نوپاها، گزینه‌های مختلفی برای پیدا کردن سرمایه مورد نیاز خود دارند. شرکت‌های سرمایه گذاری، بانکها یا صندوقهای پژوهش و فناوری و یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به کار نوپاها با تبادل پول نقد در برابر دریافت سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند. در عمل خیلی از کار نوپاها توسط بنیانگذارانشان سرمایه‌گذاری می‌شوند و برای رشد و توسعه با سرمایه گذاران جدید و علاقه مند مرتبط می شوند. وظیفه مهم در راه اندازی یک کسب و کار، تحقیق برای اعتبار، ارزیابی و توسعه ایده و منطبق سازی با مفاهیم کسب و کار و تعیین مدل درآمدزایی است. اگر ارزش یک شرکت بر اساس تکنولوژی آن شرکت باشد، مهم است که بنیانگذاران از مالکیت معنوی ایده‌های خود حفاظت کنند و آنرا برای خود نگاه دارند. در کنار رشد سریع و نسبتا ارزان، امکانی که نرم افزار و فناوری به این کسب و کارها می دهد Scalability است، که مقیاس پذیری یا گسترش پذیری ترجمه شده است. مقیاس پذیری یکی از مهمترین شروط یک استارتاپ است که توضیح آن احتیاج به دقت بیشتری داشته و به شرح زیر است: “غیرمنتظره بودن رشد بالای یک کسب و کار، نسبت به زمان شکل گیری و هزینه‌های آن“.

آنچه گفته شد به چه معنی است؟ یعنی اگر به فرض درآمد کسب و کار شما نسبت به سال گذشته 10 برابر شده باشد ولی هزینه هایتان ثابت مانده باشد، احتمالا به مقیاس پذیری رسیده اید یا برعکس، اگر به فرض با 2 برابر شدن درآمد کسب و کار شما، هزینه‌هایتان نیز 2 برابر شود، این کسب و کار مقیاس پذیر نیست (حداقل در آن مقطع). توجه داشته باشید مقیاس پذیر بودن یا نبودن ربطی به موفقیت کسب و کار شما ندارد و در حالت دوم سود شما نیز قاعدتا 2 برابر شده و کسب و کارتان رو به رشد و پیشرفت است. ولی مقیاس پذیر نیست. کسب و کارهایی که مقیاس پذیر نبوده و از این قابلیت برخوردار نیستند، معمولا خیلی زود به سقف میخورد. رستوران سر کوچه شما فقط ظرفیت پذیرایی از 100 نفر را دارد. اگر آن رستوران بخواهد درآمد روزانه خود را 2 برابر کند، باید یک شعبه دیگر با آشپز، میز و صندلی و گارسون جدید بزند که هزینه هایش نیز 2 برابر میشود. ولی استارتاپی مانند اینستاگرام را در نظر بگیرید که از صفر تا 30 میلیون کاربر را در 24 ماه طی کرد، ارزش یک میلیادر دلاری را از فیسبوک گرفت، ولی کلا 13 تا کارمند بیشتر نداشت. هزینه های اینستاگرام نسبت به رشد و تعداد کاربرانش بسیار ناچیز بود. یا استارتاپ واتس اپ، که 450 میلیون کاربر جذب کرده بود، به قیمت 13 میلیادر دلار فروخته شد و 50 تا کارمند بیشتر نداشت. این شرکت‌ها مقیاس پذیر‌ند، و دقیقا ارزش بالای آنها هم بخاطر مقیاس پذیری فوق العاده آنها است. چون در حال حاضر هیچ فرمول ثابتی برای راه اندازی و رشد یک سرویس استارتاپی وجود ندارد و اصولا تجربیات زیادی از این مدل نوپا وجود ندارد، هیچ کس نمی‌تواند به قطعیت بگوید اگر فلان کار را شروع کنید و کیفیت محصولتان خوب باشد، بی شک در ظرف 3 یا 4 سال می‌توانید مثل زاکربرگ دنیا را بگیرید و میلیادر شوید. همه استارتاپ‌ها در حال جستجو برای پیدا کردن مدل تجاری ای هستند که 1) مقیاس پذیر باشد و 2) مشتریان زیادی جذب آن شود. درست ترکیب نشدن این دو مورد باعث می‌شود که خیلی از استارتاپ‌ها شکست بخورند. آمار جهانی می‌گوید که از هر 100 استارتاپ 90 تا از آنها شکست می‌خورند، و از 10 تای باقی مانده فقط شاید یکی از آن‌ها به موفقیت استارتاپ‌های معروفی مثل آمازون و فیسبوک و گوگل برسند. اکثر استارتاپ ها هیچ وقت نمی‌توانند مشتریان زیادی را جذب کنند. احتمال بالای شکست باعث شده است که استارتاپ‌ها به روش‌های چابک، ناب و کم هزینه تر، رو بیاورند. بجای اینکه از روز اول شرکتی ثبت کنند و سر سهم شراکت با هم دعوا کنند، یک گروه موقت تشکیل میدهند که از طریق آزمون و خطا، راه‌های مختلفی را امتحان کند و با ارائه یک محصول اولیه به تعدادی از مشتریان، استقبال و ارزش‌های محصول خود را با توجه به بازخورد مشتریان می سنجند. بجای اینکه طرح تجاری 100 صفحه‌ای با BP کامل تالیف کنند و سعی نمایند تا پنج سال آینده را پیش بینی کنند، در 24 ساعت مدل تجاری خود را بر روی بوم کسب و کار پیاده کرده و قدم به قدم با مصاحبه مشتریان اولیه خود و گرفتن بازخورد، به اعتبارسنجی فرضیات کسب و کارشان می پردازند. استارتاپ‌ها لازم است در ابتدا با برداشتن قدم‌های کوچک‌تر، حساب شده‌تر و با ریسک پایین‌تر، ولی مطمئن جلو بروند.

• استارت آپ در ایران

عمده ترین دلایلی که شور و اشتیاق زیادی در ایران پیرامون مباحث استارتاپی مطرح است، جمعیت بالا، تحصیل کرده و جوان، به علاوه نفوذ اینترنتی بالای این کشور نسبت به کشورهای منطقه است. همچنین به دلیل راه اندازی 4G توسط اپراتورهای نسل اول و دوم تلفن همراه و رشد بسیار بالای استفاده از تلفن‌های هوشمند، فضای مانور و گسترش بالایی در اختیار کسب و کارهای حوزه تجارت الکترونیک و استارتاپ ها قرار گرفته است. امیدواریم با ایجاد موفق یک سازمان موقت که در جستجوی یک مدل تجاری مقیاس پذیر و پایدار و قوام یافتن آن و اثرگذاری آنها در فضای کسب و کار ایران، باعث انگیزه بیشتر در نسل بعدی از کارآفرینانی شود که صرفا به کارمندی، خود اشتغالی و یا داشتن یک کسب و کار کوچک قانع نیستند. جهت نام بردن از نمونه های استارت آپ های ایرانی که موفق بوده اند، میتوان به زرین پال، اسنپ، تپسی و کافه بازار اشاره کرد که نقش صندوق های پژوهش و فناوری و سایر شتابدهنده ها در این تاسیس و رشد نمایان است، ولی بزرگ ترین استارت آپ جهانی ایران هنوز هم سایت فروش اینترنتی دیجی کالاست.

10سال از زمانی که دوقلوهای محمدی به فکر ایجاد سایت جامعی برای فروش و بررسی تخصصی افتادند، گذشته و حالا دیگر کسی نیست که کسب و کار اینترنتی آنها را نشناسد. اگر تا یکی دو سال پیش تنها برای خرید گوشی، لپ تاپ و… اولین مرجع بررسی تخصصی دیجی کالا بود، حالا در صفحه اول این سایت حتی صنایع دستی نیز به چشم می خورد. تبلیغات این شرکت 150 میلیون دلاری که روزی یک استارت آپ بود نیز از سطح شهر و ایستگاه های مترو، به برنامه خندوانه رامبد جوان رسیده است. دیجی کالا که بنا به اعلام اکونومیسفشت بزرگ ترین استارت آپ اینترنتی ایران به شمار می رود، حالا آن قدر شناخته شده است که نیازی به معرفی آن نباشد. براساس داده های سایت الکسا، دیجی کالا از نظر محبوبیت و بازدید روزانه رتبه ششم را در ایران و رتبه 599 را در جهان به خود اختصاص داده است.
استارت آپ چیست؟ - صندوق ایده‌آل صنعت امروز

بر اساس تعاریف مختلف از نویسندگان و محققان این حوزه، مانند آقای استیو بلنک، اریک ریس، و کتاب ها و منابع متنوع، بهترین و جامعترین تعریفی را که برای یک استارتاپ می توان ارائه کرد، به نظر من، این است: استارتاپ یک سازمان موقت است که با هدف یافتن یک مدل کسب و کار تکرار پذیر و مقیاس پذیر بوجود آمده است.

سازمان: منظور از سازمان هر نوع مجموعه ایی از افراد (یا حتی یک نفره)، ابزارها، و روابط بین آنهاست، چه به صورت شرکت ثبت شده باشد چه نشده باشد. چه دفتر کار داشته باشد چه در زیر زمین خانه قرار داشته باشد. موقت: یعنی استارتاپ ۱۰ ساله معنی ندارد. کار یک استارتاپ یافتن سریع مدل کسب و کار مناسب طبق تعریف بالا، در کمترین زمان ممکن است. سرعت و زمان عوامل مهمی در موفقیت یک استارتاپ هستند. هر چه دیرتر مدل کسب و کار مورد نظر را کشف کند شانس اینکه رقیبانش زودتر به نتیجه برسند و همچنین صبر، حوصله، انرژی و توان مالی گرداننده یا گردانندگان آن به سر رسد، بیشتر است.

یافتن: این کلمه مهمی در این تعریف است. یک استارتاپ، برای یافتن هدفش در حال جستجو است. همواره در حال پژوهش و توسعه است. و باید بتواند مدل کسب و کار مورد نظر را کشف کند، و تکرارپذیر و مقیاس پذیر بودن آن را برای خود به اثبات برساند.

عدم قطعیت: یک عبارت مهم دیگر نهفته در تعریف استارتاپ ها، عدم قطعیت است. در واقع شما به عنوان یک استارتاپ، دقیقا نمی دانید که کدام روش جواب می دهد و کدام جواب نمی دهد. شما به عنوان یک استارتاپ مطمئن نیستید که پاسخ درست کدام است. در گفتار عامیانه، استارتاپ ها، نمی دانند چکار دارند می کنند در نتیجه شما و هم تیمی های شما باید افرادی باشند که با گام نهادن در وادی های ناشناخته و آزمایش و خطا، شکست خوردن و رد شدن، مشکل و ترسی نداشته باشند.

مدل کسب و کار (Business Model) : مجموعه ایی از روش ها و راهکارهایی است که یک شرکت، بنگاه یا سازمان برای ایجاد، ارائه و بدست آوردن ارزش (اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، و …) بکار می برد. که با طرح کسب و کار (Business Plan) نباید اشتباه گرفته شود. تکرارپذیر: یعنی اینکه آن مدل کسب و کار که با هدف درآمد زایی ایجاد شده است را بتوان بارها و بارها تکرار کرد و به ازای هر تکرار، درآمد افزایش پیدا کند. یعنی در کلام ساده تر، بتوان محصول یا خدمت ارائه شده را تولید انبوه کرد. مقیاس پذیر: یعنی اینکه بتوان آن مدل کسب و کار را در آینده با افزایش منابع مالی ، نیروی انسانی و … توسعه داد و روش های ایجاد، ارائه و کسب ارزش را بهتر، سریعتر و بیشتر کرد. تکرارپذیری و مقیاس پذیری یک مدل کسب و کار، با خود، امکان رشد را به همراه خواهند آورد. بنابراین، هدف یک استارتاپ، رشد سریع است. این دو مفهوم مهم هستند که سودآوری و ثروتمند شدن را برای شما به ارمغان می آورند. برای درک بهتر این دو به این مثال در دنیای غیر استارتاپی توجه کنید: آبمیوه فروشی دوره گرد را در نظر بگیرید که بر روی چرخ دستی اش آبمیوه می فروشد. او باید هر روز صبح میوها بخرد، آن ها را بشوید، در چرخش قرار دهد و کوچه به کوچه مسافت های طولانی را طی کند، داد بزند، بلکه مشتریان به سراغش بیایند. سپس به درخواست هر یک مشتری، با آبمیوه گیر دستی، آب میوه دلخواه او را انجام دهد. و دستمزدش را طلب کند. این آبمیوه فروش دوره گرد برای اینکه کسب و کارش را از دست ندهد، هر روز باید همه این کارها ی خسته کننده را تکرار کند. اگر چند روزی هم مثلا به دلیل مریضی نتواند از خانه بیرون بیاید، آن روزها درآمدی نخواهد داشت.
حال اگر این آبمیوه فروش بتواند میوه های زیادی را یکجا خریداری و نگه داری کند، به جای آبمیوه گیر دستی، از آبمیوه گیر برقی استفاده کند، و به جای یک چرخ، چندین چرخ داشته باشد و افرادی را استخدام کند که چرخ ها در مناطق مختلف شهر بگردانند و آبمیوه بفروشند، می تواند خود، بر کارها مدیریت کند و پول ها را جمع آوری کند. دستمزد کارگرانش را بدهد و سود خودش را بردارد. حال اگر هرچند روز هم از خانه بیرون نیاید، کسب و کارش از بین نخواهد رفت و همه آن روزها درآمدش سرجایش باقی است.
حالا این را با یک کارخانه آبمیوه گیری صنعتی مقایسه کنید که همه چیز اتوماتیک است و میزان تولید و اندازه بازار آن بسیار بسیار بزرگتر است. یک مثال مرتبط برای دنیای استارتاپی: یکی از آشناترین مثال هایی که می توان برای مفاهیم تکرارپذیری و مقیاس پذیری در دنیای استارتاپ ها زد، فیسبوک در ماه ها و سال های اولش است. مارک زاگربرک بنیانگذار فیسبوک، فیسبوک را از خوابگاه دانشگاهش (هاروارد) شروع کرد. این وب سایت، در ابتدا توسط دانشجویان همکلاسی اش مورد توجه قرار گرفت و سپس دانشجویان دانشگاه های دیگر به آن پیوستند. در حالی که تنها یک وب سایت بود، روز به روز به کاربرانش اضافه می شد. مارک زاکربرگ به همراه همکارانش در ماه ها و سالهای ابتدایی فیسبوک، واقعا نمی دانستند که می خواهند چکار کنند و سرنوشت این کارشان به کجا خواهد کشید. آنها در ابتدا مدل درآمدزایی نداشتند و نمی دانستند چگونه باید از وب سایتی با این همه کاربر پول در بیاورند. تا اینکه در سال ۲۰۰۴ زاکربرگ دانشگاه را رها کرد و به همراه دوستانش به سیلیکان ولی نقل مکان کرد تا تمام وقت و انرژی اش را بر روی توسعه فیسبوک بگذارد. آن ها به شدت به دنبال مدل درآمدزایی بودند که اولین چیزی که به ذهنشان رسید تبلیغات آنلاین بود.
البته درباره داستان رشد و شکست ها و موفقیت های فیسبوک، در دوره آموزشی ویدیویی «تبدیل ایده به کسب و کار: ۱۰ چیزی که موسس فیسبوک آرزو داشت زودتر می دانست! » به صورت کامل و با جزئیات توضیح داده ام. جایگاه نوآوری در استارتاپ‌ها: استارتاپ ها، معمولا حول ایده های نوآورانه و خلاقانه بنا می شوند. در واقع فرد یا افرادی خوشفکر، با ایده های نو، در جستجوی روش هایی برای کسب درآمد از آن ایده و تولید انبوه محصولات یا خدمات مبتنی بر آن ایده هستند. نوآوری در استارتاپ ها، به شکل نوآوری در بازار یا نوآوری در محصولات و خدمات خود را نشان می دهد. بر اساس تعریف بالا، می توان به شرح زیر تعدادی از باورهای نادرست را اصلاح کرد: یک) هر استارتاپی لازم نیست حتما در حوزه کامپیوتر و اینترنت باشد. دلیل اینکه اغلب سر و صداها در باره استارتاپ ها از این حوزه بلند می شود ۲ دلیل مهم است:
روز به روز هزینه سخت افزار، نرم افزار و زیرساخت های لازم برای راه اندازی کسب و کار در این حوزه کاهش می یابد و در نتیجه با کمترین سرمایه ها، می توان شروع به کار کرد.
در بسیاری از کسب و کارهای این حوزه اغلب با مهیا کردن بسترهایی که بتوان در آنها تعداد کاربران، تعداد پردازنده ها، میزان حافظه دائمی و موقت، پهنای باند، و… را افزایش داد، می توان به تکرارپذیری و مقیاس پذیری دست پیدا کرد.

دو) هر وب سایت یا اپ موبایل، لزوما نمی تواند با تعریف استارتاپ جور دربیاید. در واقع این طور باید گفت که، بیزنس پشت آن وب سایت مهم است که اگر به دنبال یافتن یک بیزنس-مدل تکرارپذیر و مقیاس پذیر با هدف رشد سریع است، جزو تعریف استارتاپ قرار خواهد گرفت.

سه) کسب و کارهای کوچک، لزوما استارتاپ نیستند. مثلا یک پیتزا فروشی محلی که سالهاست ساندویچ و پیتزا را به یک روش تثبیت شده ی قبلی می فروشد و مشتریان و درآمدش در حال افزایش است، استارتاپ نیست. چرا که صاحبان آن از ابتدا مدل کسب و کار خود را بر اساس تجربیات و مدلهای موجود قبلی انتخاب کرده اند (پیتزا فروشی) و تقریبا با دید باز و خیال مطمئن تری، نسبت به آینده، آن پیتزافروشی را راه اندازی کرده اند.

طرز فکر استارتاپی:
از آنجایی که همواره شرکت های بزرگ و جا افتاده، توسط شرکت های نوپا مورد تهدید قرار می گیرد و اغلب از بین می روند، این شرکت های بزرگ به محض اینکه خود را در معرض خطر ببینند، تلاش می کنند تا جلوی این خطر را با راه اندازی یک واحد جدید در درون یا بیرون مجموعه خود بگیرند. از آنجاییکه معمولا، واحدهای کوچکتر، چابکتر از سازمان ها و شرکت های بزرگ هستند، این راه، راه مناسبی خواهد بود تا این غول های بزرگ بتوانند اینترسی بالا و تنبلی خود را به کمک واحدهای کوچک و چابک، کمتر کنند.
به همین دلیل، اغلب شرکت های بزرگ، به این نوع طرز فکر استارتاپی پر و بال می دهند و کارکنانشان را تشویق می کنند مانند اعضای یک تیم استارتاپی کار و فکر کنند.
استارتاپ (استارت آپ) چیست و به چه معنی است ؟

استارت آپ ویکند چیست ؟

استارت‌‌آپ چیست؟

اگر بخواهیم به شکلی ساده و ابتدایی استارت‌آپ را تعریف کنیم: استارت‌آپ به شرکت‌های نوپایی گفته می‌شود که با یک ایده‌ی ساده و اولیه شروع می‌کنند و به سرعت رشد می‌یابند و به درآمد می‌رسند. از بهترین مثال‌ها و موفق‌ترین استارت‌آپ‌های جهان می‌توان به گوگل، مایکروسافت، اپل و… اشاره کرد. شرکت‌هایی که با یک ایده‌ی ساده شروع به کار کرده و به درآمدهای میلیاردی رسیده‌اند و امروز بر دنیا تاثیر می‌گذارند.

استارت‌آپ‌ها معمولا نیاز به سرمایه اولیه هنگفتی ندارند و به کمک فناوری توسعه پیدا می‌کنند، برای موفقیت استارت‌آپ تکنیک‌های متفاوتی مورد نیاز هست که باید آموخته شود.
استارت‌آپ ویکند همانطور که از نامش پیداست یک رویداد کارآفرینی است که در سه روز آخر هفته برگزار می‌شود.

افراد ایده‌های خود را مطرح می‌کنند و از بین ایده‌های مطرح شده بهترین آن‌ها با رأی حاضران انتخاب می‌شوند. صاحبان ایده‌های انتخاب شده شروع به تشکیل تیم و جذب تخصص‌های مورد نیاز برای پیشبرد ایده می‌کنند. بعد از تشکیل گروه‌ها روز اول به پایان می‌رسد.
در روز دوم گروه‌ها از اول صبح در مکانی که برایشان تدارک دیده شده حاضر شده و با امکاناتی که در اختیار دارند شروع به اجرایی کردن ایده‌ی خود می‌نمایند. در این بین افرادی به عنوان مربی که در زمینه‌های مختلف دارای تخصص می‌باشند و یا سابقه ایجاد استارت‌آپ را دارند گروه‌ها را در جهت اجرایی کردن ایده‌هایشان راهنمایی و کمک می‌کنند، با این اوصاف روز دوم کاملاً به اجرایی کردن استارت‌آپ سپری شده و در این بین ممکن است کارگاه‌های آموزشی کوتاه مدت هم برگزار شود.
با آغاز روز سوم باز گروه‌ها دور هم جمع شده و آخرین تلاش‌ها را در جهت تولید نمونه اولیه محصولشان انجام می‌دهند و آماده ارائه آن در حضور داوران می‌شوند. عصر روز سوم زمان بررسی ایده‌ها و محصول اولیه حاصل از آن ایده است ، بطوری که گروه‌ها با ارائه توضیحات در زمینه توجیه اقتصادی طرح، ارزشی که ارائه می‌دهد و افرادی که به عنوان مصرف‌کنندگان نهایی در نظر گرفته شده‌اند و… از طرح خود دفاع می‌کنند. در نهایت سه تیم برتر با رأی نهایی داوران انتخاب می‌شوند.
اما برنده واقعی این رویداد گروه‌هایی هستند که تیم تشکیل شده خود را بعد از رویداد حفظ کرده و با تجربیاتی که به دست آورده‌اند استارت‌آپ خود را تبدیل به یک شرکت سودآور نمایند. همچنین نمایندگانی از کشورهای مختلف دنیا که خود استارت‌آپ‌های موفقی را راه‌اندازی کرده‌اند با حضور در این رویداد تجربیات خود در اختیار شرکت کنندگان قرار می‌دهند. شرکت کنندگان با حضور در این رویداد می‌توانند جواز حضور در رقابت جهانی استارت‌آپ‌ها را کسب کرده و با موفقیت در این رقابت از سرمایه گذاری غول‌های فناوری همچون گوگل، آمازون و… بهره ببرند این همایش همزمان با 200 شهر دنیا در تبریز و در هفته جهانی کارآفرینی برگزار خواهد شد.


مرکز شتابدهی ، سرمایه گذاری و کار آفرینی استارتاپها و ایده ها – MTeam Accelerator | استارت آپ ویکند چیست ؟ - مرکز شتابدهی ، سرمایه گذاری و کار آفرینی استارتاپها و ایده ها - MTeam Accelerator

یک بار دیگر از خودمان پرسیدیم، استارت‌آپ چیست؟

استارت‌آپ چیست؟

برای استارت‌آپ تعریف‌های فراوانی وجود دارد و هر کسی از ظن خود آن ‌را به شکلی متفاوت بیان می‌کند. تعریف ذیل ترکیبی است از تعریف‌های پل گراهام، اریک ریس و دیو مک‌کلور.کسب
«استارت‌آپ‌ها نوعی از شرکت‌های نوپا هستند که به‌سرعت رشد می‌کنند، ولی در ابتدای کار با عدم قطعیت بسیار دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ به‌گونه‌ای که در آغاز حتی در مورد اینکه مشتری‌شان کیست، چه محصولی می‌خواهند تولید کنند و اینکه چگونه پول درمی‌آورند سردرگم هستند.»
اما تعریف دیگری که اینجا بسیار به‌کار می‌آید تعریف استیو بلنک است: «استارت‌آپ سازمانی است موقتی که در جست‌وجوی مدل کسب‌وکاری گسترش‌پذیر، تکرارپذیر [و سودده] است.»
بر اساس این تعریف می‌توان نتیجه گرفت سازمانی که هنوز در مرحله‌ جست‌وجوی مدل کسب‌وکار است، استارت‌آپ است و هنگامی‌که آن مدل کسب‌وکار را یافت، از استارت‌آپ بودن درمی‌آید و دیگر استارت‌آپ نیست. (بسیاری از استارت‌آپ‌ها [به‌ویژه در سیلیکون‌ولی] شبانه‌روز تلاش می‌کنند تا از حالت استارت‌آپی دربیایند و یک شرکت جدی شوند.)
اما این خط‌کشی وحی‌ مُنزَل نیست و گاهی به شرکت‌های جاافتاده‌تر هم استارت‌آپ گفته می‌شود؛ بنابراین هنوز متر و معیار محکمی برای تشخیص استارت‌آپ بودن/نبودن کسب‌وکارها وجود ندارد. گرچه کسب‌وکارهایی هستند که می‌دانیم قطعا استارت‌آپ نیستند؛ به‌عنوان‌مثال، خشک‌شویی بزرگ، گاوداری و کارگاه تراشکاری، کسب‌وکار کوچک تلقی می‌شوند و نه استارت‌آپ. همچنین به کارخانه‌ تولید فرش، ماکارونی و پتروشیمی استارت‌آپ گفته نمی‌شود.
به هتل- و حتی مجموعه‌ای از هتل‌ها ـ استارت‌آپ گفته نمی‌شود، ولی Airbnb استارت‌آپ است. نکته‌ بعدی اینکه با وجودی که بخش زیادی از استارت‌آپ‌ها از فناوری اطلاعات استفاد‌ه‌ جدی می‌کنند، همه‌ استارت‌آپ‌ها IT نیستند و استارت‌آپ‌هایی هم در زمینه‌های ژنتیک، نانوتک، بیوتک و… وجود دارند.

استارت‌آپ نوعی کسب‌وکار نوپا است؛ ولی هر کسب‌وکار نوپا و جدیدی، استارت‌آپ نیست.

ایده: از مسئله‌ جدی شروع کنیم

همه استارت‌آپ‌ها از یک ایده شروع می‌شوند؛ و ایده‌ها به شکل‌های مختلفی ظهور می‌کنند. معمولا بهترین ایده‌ها آن‌هایی هستند که از یک مسئله جدی حل‌نشده سرچشمه می‌گیرند. در اینجا منظور من از مسئله، درد و رنج‌ها، نیازها و خواسته‌ها هم هستند.
کارآفرینان در این گام، باید ایده را با استفاده از متدهای موجودی همچون؛ متد استارت‌آپ ناب یا به شیوه‌های دیگر اعتبارسنجی کنند؛ یعنی در این گام باید مشتریان خود را بسیار خوب بشناسند. به این مشتریان نشان دهند که کارآفرینان مسئله‌ای جدی که ارزش حل کردن دارند و قبلاً حل نشده (یا به‌خوبی حل نشده) را پیدا کرده‌اند. مشتریان حاضرند راه‌حل پیشنهادی استارت‌آپ را بخرند. به این نقطه اصطلاحا «همخوانی مسئله/راه‌حل» می‌گویند.
در این مرحله لزوما به محصولی که کار می‌کند هم نیاز نیست؛ همین که نمونه و دموی اولیه‌ای وجود داشته باشد که به مشتری به‌خوبی نشان دهد چگونه استارت‌آپ مسئله را حل خواهد کرد، کافی است.

پیدایش: هسته تیم و محصول

در این گام تیم بنیانگذاران و هسته اصلی تیم تشکیل می‌شود، محصول اولیه‌ای می‌سازند که واقعا کار می‌کند. این محصول مسئله‌ای را که برای مشتریان مهم است، حل می‌کند. استارت‌آپ تعداد معقولی مشتری (که پول نسبتا خوبی می‌دهند) دارد یا در مورد مدل‌های کسب‌وکار رایگان و فرمیوم تعداد بیشتری کاربر مشتاق. استارت‌آپ در این گام تمام تلاش خود را می‌کند تا به «همخوانی محصول/بازار» برسد؛ نقطه‌ای حیاتی که بسیاری از استارت‌آپ‌ها به آن نمی‌رسند و رسیدن به آن شانس موفقیت استارت‌آپ را به‌شدت بالا می‌برد. گرچه ممکن است رسیدن به آن تا انتهای مرحله بعد یا حتی چند سال طول بکشد.
در این مرحله معمولا کارآفرینان سرمایه اندک مورد نیاز خود را از اندوخته‌های خود، دوست و آشنا، فرشتگان سرمایه‌گذار یا شتاب‌دهنده‌ها تامین می‌کنند.

شکل‌گیری: خلق مشتری و رشد اولیه

در این گام استارت‌آپ به‌مرور به شرکتی تبدیل می‌شود که درست کار می‌کند؛ با تیمی کوچک و چابک، اما جدی. استارت‌آپ شروع به کسب درآمد قابل‌توجه نسبت به این مرحله می‌کند؛ گرچه ممکن است به‌‌شدت ضررده باشد. شرکت در طول این مرحله رشد خیلی خوبی از خود نشان می‌دهد، شاکله‌های خود را به‌خوبی می‌سازد و مدل کسب‌وکارش را قوام می‌بخشد تا آماده خیز برداشتن برای رشد اصلی شود.
کارآفرینان سرمایه مورد نیاز این فعالیت‌ها را از گروه فرشتگان سرمایه‌گذار، سرمایه‌گذاران جسور یا سرمایه‌پذیری جمعی تامین می‌کنند.

رشد، رشد و رشد

از اینجا به بعد تمرکز اصلی شرکت، رشد است؛ بهتر کردن پیوسته محصول و به‌کارگیری نیروهای بیشتر برای رشد و به‌دست آوردن سهم بازار بیشتر. استارت‌آپ که تابه‌حال در بخشی کوچک از بازار فعال بوده، سعی می‌کند به‌مرور خود را در بخش‌های کناری و سپس همه بخش‌ها گسترش دهد. اگر از یک شهر شروع کرده، دیگر شهرها و اگر بتواند، سپس دیگر کشورها را هم دربر می‌گیرد.
استارت‌آپ که در مراحل قبلی به‌منظور «یافتن خود» رشدی آرام و کند را سپری کرده است، تمام تلاش خود را می‌کند تا چنان بتازد که رقبایی که پس از دیدن موفقیت این استارت‌آپ پدید آمده‌اند، به گرد پایش هم نرسند، یا اینکه کسی حتی خیال رقابت با او را نکند.
استارت‌آپ در این فاز در مراحل مختلف از شرکت‌های سرمایه‌گذاری جسورانه یا آلترناتیوهای دیگر سرمایه جذب می‌کند تا عطش سیری‌ناپذیرش برای سرمایه مورد نیاز رشد را التیام بخشد.

آماده برای خروج

اما خروج در استارت‌آپ معمولا از دو طریق صورت می‌گیرد؛ یا اینکه شرکتی بزرگ‌تر آن ‌را بخرد (یا در آن ادغام شود)، یا وارد بورس (IPO) شود که دومی معمولا هم برای بنیانگذاران استارت‌آپ و هم برای سرمایه‌گذاران خروجی شیرین‌تری است.
فرایند عرضه عمومی سهام در بورس که معمولا با کمک «بانک‌های سرمایه‌گذاری» صورت می‌گیرد، فرایندی چندماهه و نفسگیر، اما شیرین است که معمولا نشان‌دهنده افقی روشن برای شرکت است.
شرکت با پولی که از این عرضه به‌دست می‌آورد، سوخت‌هایی جدید به پیشرانه‌های خود تزریق می‌کند تا با سرعت و قدرتی بیشتر به پیش رود.
یک بار دیگر از خودمان پرسیدیم، استارت‌آپ چیست؟

استارت آپ ، کلمه ای که در سال‌های اخیر بسیار شنیده‌ایم. حتی بعضا شاهد برگزاری گردهمایی‌های تحت عنوان استارت آپ ویکند در شهرهای مختلف کشور هستیم. اما به واقع تعریف استارت آپ چیست؟
استارت آپ کسب و کاری است که بخشی از آن بر پایه فناوری است. اما هر کسب و کاری که مبتنی بر فناوری های اطلاعات و ارتباطات است، لزوماً یک استارت آپ نیست ، به علاوه همه استارت آپ‌ ها برای اینکه سریع تر رشد کنند به طرزی از وب ، موبایل ، اینترنت و تکنولوژی های مرتبط بهره می برند تا بتوانند در جهت مقیاس پذیری رشد خوبی داشته باشند. در واقع استارت آپ به معنی شرکت نوپا است که قصد دارد ارزش آفرینی کند.
مقیاس پذیری یعنی اینکه بتوان یک مدل کسب و کار را در آینده با افزایش اندکی در منابع مالی، نیروی انسانی و … توسعه داد، به نحوی که تناسب مستقیم بین افزایش هزینه ها و منابع با افزایش سود وجود نداشته باشد و ارزش کسب و کار و سودآوری با نسبت بسیار بالایی نسبت به منابع محقق گردد.

عوامل موثر در موفقیت یک استارتاپ

• مطرح کردن ایده
• انتخاب کردن ایده ای که به شدت برای اجرای آن علاقه مند هستید
• محصول یا خدماتی که افراد به شدت خواهان آن هستند
• به آنچه واقعا جهان با آن روبروست بپردازید
• بر روی بازارهایی که سریع می توان بر آن ها مسلط شد وقت بگذارید
• بازارهای بالقوه را بشناسید
• نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی کنید
• شریک شما باید مهارت های شما را کامل کند
• بیش از ۳ شریک ممنوع
• مسئولیت بپذیر باشید
• از کسانی که قبل از شما بوده اند مشاوره بگیرید
• منابع را در صنعتی که در آن مشغول هستید
• در جستجو ی گوگل حرفه ای باشید
• رقبا را رصد کنید
• از ابتدا برای محصول یا خدمات خود پول دریافت کنید
• بازاریابی را تنها به بودجه بازاریابی محدود نکنید
• در ارائه خدمات به مشتری سریع عمل کنید

تفاوت استارت آپ با سرمایه گذاری در چیست؟

مبنای شروع کسب و کار استارت آپ ، یک ایده خلاقانه و نوآورانه می باشد. به دلیل همین خلاقیت ، استارت آپ ها گاها رقیب ندارند! این نوع شرکت ها باید تمرکز اصلی شان بر روی آگاهی رسانی از ایده شان و اجرای کم نقص آن باشد تا رقابت یا رقبا و در نهایت اینکه ، معمولا بنیان گذاران آن سرمایه اولیه شان را با وام ، قرض و یا پس اندازی اندک تهیه می کنند.
ارزش‌گذاری استارتاپ از چه لحاظی اهمیت دارد؟

ارزش‌گذاری مسأله بسیار مهمی است به دلیل اینکه همین ارزش‌گذاری‌ ها تعیین می‌کنند که یک بنیان گذار به ازای سرمایه‌ای که دریافت می‌کند چه میزان از سهام شرکتی‌اش را باید در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد. در مرحله اولیه ارزش شرکت نزدیک به صفر است ، اما ارزش‌گذاری شرکت باید رقمی بسیار بالاتر از این باشد.
استارت آپ به چه نوع کسب و کاری گفته می شود؟ | لابراتوآر رسانه