پاسخ به موضوع

تحولی نوین در صنعت پرداخت از طریق پرداخت اشیا

احسان مهدی زاده


«اینترنت اشیا» که در مباحث جدید دنیای فناوری از آن به عنوان «انقلاب صنعتی جدید» یاد می‌شود، موجب تغییر در سبک زندگی مردم، کسب و کار آنها و ایجاد سرگرمی‌های جدید شده است. اصطلاح «اینترنت اشیا» را اولین بار کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ مطرح کرد. طبق آمار گارتنر، در سال ۲۰۱۷ تعداد دستگاه‌های متصل اینترنت اشیا بیش از ۴/۸ میلیارد تخمین زده شده است، یعنی حدود ۳۱ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۶ و پیش‌بینی می‌شود این عدد تا سال ۲۰۲۰ به بیش از ۲۰ میلیارد دستگاه برسد. همچنین تاثیر این دگرگونی در صنایع مختلفی نظیر کشاورزی، مدیریت انرژی، حمل و نقل، صنایع دفاعی و نظامی و… غیرقابل انکار است. بنابراین می‌توان اهمیت آن را در زندگی روزمره به روشنی مشاهده کرد. اینترنت اشیا (Internet of Things) به معنای مجموعه‌ای به هم پیوسته از اشیا و وسایل موجود در پیرامون آنهاست که از طریق شبکه‌ اینترنت به هم متصل شده و این امکان وجود دارد که از طریق نرم‌افزارهای موجود در تلفن‌های همراه هوشمند، رایانه‌های شخصی یا تبلت آنها را مدیریت کرد و تحت کنترل داشت. به‌کارگیری اینترنت اشیا در صنعت می‌تواند باعث بالا رفتن بازده سود تجارت و رضایت مشتریان شود. در حوزه‌ حمل و نقل ورود اینترنت اشیا توانسته است بهبود در خدمات‌رسانی به مردم را در پی داشته باشد و با استفاده از این فناوری در حوزه‌ سلامت و بهداشت، پیشرفت‌های خوبی در رسیدن به وضعیت مطلوب و همچنین انجام مراقبت‌های دوران بیماری پدید آمده است. در صنعت ارتباطات، IOT توانسته است مرزهای موجود را از بین ببرد و آخرین اطلاعات از وضعیت دستگاه‌ها و تجهیزات فیزیکی را برای استفاده در بخش‌های مختلف پایش و گزارش کند. امروزه مباحث مختلفی در حوزه‌ اینترنت اشیا مطرح است که از آن جمله می‌توان به مباحثی نظیر اندازه‌گیری هوشمند و مدیریت مصرف، ساختمان هوشمند، پارکینگ هوشمند و از همه جدیدتر «پرداخت اشیا» اشاره کرد. در این مطلب قصد داریم مبحث جدید پرداخت اشیا را کمی بازتر کنیم، فناوری‌ای که با ورود آن به دنیای اینترنت اشیا باید شاهد تغییری اساسی در سبک زندگی باشیم. با ارائه‌ بهره‌وری بیشتر و راحتی از طریق ایجاد اتوماسیون و همچنین فرصت‌های جدید کسب‌وکار، اینترنت اشیا (IOT) در حال حاضر یک تغییردهنده‌ بازی برای بسیاری از صنایع است. اما اتصال اشیا تنها گام اول است. همانند محصولات که به خدمات تبدیل می‌شوند، سوال کسب درآمد از اینترنت اشیا اجتناب‌ناپذیر است. دوره‌ا‌ی جدید در حال ظهور است: عصر «پرداخت اشیا»

در ادامه DIDIER LAMOUCHE، مدیرعامل شرکت OT (اوبرتور تکنولوژی)، نظرات خود را در مورد انقلاب پرداخت دیجیتالی تحت هدایت اشیای متصل مطرح می‌کند. اینترنت اولین انقلاب دیجیتالی پرداخت بود. انقلاب پیش ‌رو پرداخت موبایلی است و به نظر می‌رسد این مفهوم در حال گسترش به هر وسیله‌ متصل دیگری است. پوشیدنی‌ها انقلاب بعدی هستند. در حال حاضر پرداخت با ساعت‌های هوشمند در چین میسر است و شاهد استفاده از آخرین تکنولوژی‌های پرداخت در ساعت‌های تولیدشده توسط Swatch هستیم. در آینده بیشترین دستگاه‌های متصل به سمت فعال‌سازی پرداخت‌ روی آنها پیش خواهند رفت و اصطلاح پرداخت اشیا محقق خواهد شد. پرداخت اشیا

پرداخت مبتنی بر اینترنت اشیا، اینترنت پرداخت‌ها و اینترنت تجارت واژه‌هایی هستند که همه به نوعی این مفهوم را پوشش می‌دهند، اما ترکیب «پرداخت اشیا» شاید بهترین عبارت برای توصیف این فناوری باشد. پرداخت اشیا در ماشین لباسشویی یا ظرفشویی، چاپگر، پارچ آب یا هر وسیله‌ متصل دیگری از دستگاه‌های موجود در منزل می‌تواند از طریق اتصال وای‌فای ممکن باشد. البته که موضوع تامین امنیت در این پرداخت‎ها نیز مطرح است. با این مدل از دستگاه‌ها که می‌توانند به صورت خودکار پرداخت‌ها را در کنترل داشته باشند، شاهد قدم‌هایی جدید در دگردیسی دیجیتالی بانک‌ها، فراتر از گوشی‌های موبایل هوشمند و پوشیدنی‌ها هستیم. پرداخت اشیا پرداخت‌های دیجیتالی بیشتری را در زندگی روزمره‌ مشتریان قرار خواهد داد. این فناوری شیوه‌های مصرف مردم را تغییر می‌دهد و روی الگوهای هزینه‌ آنها تاثیر خواهد گذاشت. این پرداخت‌های جدید به صورت عمده مبتنی بر کاربرد خدمات هستند. همه‌ این تراکنش‌ها به افزایش خرید آنلاین می‌‌انجامند و ازبین‌برنده‎ مرزهای بین فرایند خرید و پرداخت هستند. اشیای متصل همچنین یک ابزار قدرتمند برای دانستن بهتر عادات مصرف‌کننده محسوب می‌شوند. اما باز هم دگردیسی اصلی اینجا اتفاق می‌افتد که چه زمانی اشیا بازیگران اصلی تراکنش‌ها خواهند بود؛ اینکه اینترنت اشیا، و به صورت خاص‌تر پرداخت اشیا، لایه‌ جدیدی از اقتصاد را با سرویس و کاربرد تحت مدل‌های پرداخت ایجاد خواهد کرد.امنیت فرایند احراز هویت دستگاه‌ها باید تامین شود، اما احراز هویت مالکان دستگاه‌ها همچنان بحرانی خواهد ماند، به ویژه در زمان دریافت خدمات به صورت اشتراکی از دستگاه‌ها. در این حوزه انقلاب دیگری اتفاق خواهد افتاد و نام این پدیده می‌تواند «اینترنت انسان» باشد. بحرانی‌تر از تراکنشی که ما می‌خواهیم خلق کنیم، مهم‌تر این است که ابتدا به احراز هویت خودمان نیاز داریم و برای این کار راحت‌ترین راه استفاده از اجزای بدن خودمان یا همان احراز هویت بیومتریک است. در حال حاضر موضوع توسعه‌ کارت‌های پرداخت بیومتریک از طریق یکپارچه‌سازی یک سنسور اثر انگشت به جای استفاده از یک شماره PIN مطرح شده و امنیت احراز هویت دیجیتالی برای کنترل‌های دسترسی موضوعی بحرانی است. مثل زمانی که قصد ورود به اتومبیل یا عبور از مرزها را خواهید داشت. از طریق اثر انگشت، عنبیه، صدا یا تشخیص چهره، انسان‌ها به اینترنت اشیا متصل خواهند شد و جزئی از آن خواهند بود و این انقلاب دیگری است که همزمان با انقلاب پرداخت اشیا رخ خواهد داد. موضوع امنیت این پرداخت‌ها بسیار مهم است و باید روی بهینه‌سازی تجربه‌ مشتری در این مسیر سرمایه‌گذاری شود. این پرداخت‌ها در حال حاضر وجود دارند و شروع شده‌اند.سفارش مجدد مواد غذایی‌ای که در یخچال یا آشپزخانه‌ شما مورد نیاز هستند و تمام شده‌اند از طریق صفحه‌نمایش این وسایل در ایالات متحده میسر است و شما می‌توانید هزینه‌ مواد غذایی خود را از همان صفحه‌نمایش یخچال به راحتی پرداخت کنید. ​امنیت پرداخت ها

موضوع امنیت نکته‌ای کلیدی است و تا زمانی که تضمین نشده باشد نمی‌توان به پیاده‌سازی گسترده‌ پرداخت اشیا فکر کرد. پرداخت اشیا نقطه‌های تماس پرداخت را چندبرابر خواهد کرد و به بانک‌ها و پذیرنده‌ها دیدی بهتر نسبت به رفتار مصرف‌کنندگان خواهد داد. این موضوع به آنها اجازه خواهد داد که برنامه‌های سفارشی ویژه‌ پرداخت اشیا را توسعه دهند. از دیدگاه مصرف‌کننده، پرداخت با هر شیئی که خودش ترجیح می‌دهد اولویت دارد و در مرحله‌ دوم خرید مکرر او به سهولت و در هر نقطه‌ دلخواه موضوع مهم مد نظر است. اکثر دستگاه‌های امروزی در مقابل تهدیدات امنیتی آسیب‌پذیرند و شاهد حمله‌های سایبری با شدت بالا روی آنها هستیم. اگر موضوع امنیت این وسایل متصل قبل از ایجاد امکان پرداخت به نحو مطلوب محقق نشود، شاهد معرفی ریسک‌های امنیتی جدید به اکوسیستم پرداخت خواهیم بود. در این میان خطری برای تولیدکنندگان دستگاه‌ها و بانک‌ها وجود دارد. با نگاهی به تاریخ پرداخت متوجه می‌شویم که تقلب همیشه به ضعیف‌ترین نقطه از یک اکوسیستم مهاجرت می‌کند. در بسیاری از کشورها (اروپا، انگلستان، کانادا و استرالیا) در حدود ۷۰ درصد از کل مبلغ تقلب‌ها از پرداخت‌های اینترنتی ناشی می‌شود و EMV بستر وسیعی برای تامین امنیت پرداخت‌های فعلی کارتی است. در حال حاضر فناوری جدیدی در حال معرفی به بازار است که یک تغییر خیلی ساده برای مقابله با تقلب آنلاین از طریق فعال‌سازی امکان تغییر شماره‌ CVV پشت کارت فراهم می‌کند. همان‌طور که امنیت به طور مداوم با فناوری‌های نوآورانه کارت پرداخت افزایش می‌یابد، تقلب هم به اینترنت اشیا سرایت پیدا می‌کند. چالشی که برای بانک‌ها وجود دارد افزایش زیرساخت‌ها و ترکیب کردن اینترنت اشیا با استراتژی‌های پرداخت دیجیتالی آنهاست. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا صنعت پرداخت برای این تسونامی اینترنت اشیا آمادگی دارد؟ اینترنت اشیا ذاتاً یک اکوسیستم پویا و پیچیده است. این اکوسیستم شامل بسیاری از بازیگران، بسیاری از انواع دستگاه‌ها و همچنین وعده‌هایی در رابطه با سرویس‌های بسیاری است که هنوز اختراع نشده. موسسات مالی همراه با طرح‌ها و بازیگردانان فنی خود، نقشی اساسی در این اکوسیستم بازی می‌کنند. بانک‌ها در حال حاضر دوره‌های خود را در مسیر پرداخت دیجیتالی با کیف پول تلفن همراه تنظیم کرده‌اند. آنها همچنین در حال آزمایش پرداخت‌های بدون دخالت دست از طریق پوشیدنی‌ها یا افزونه‌های پرداخت هستند، افزونه‌هایی نظیر مچ‌بند، تکه‌های طلا و جواهر، یا هر گجت مشابه دیگری که سادگی در پرداخت را برای فروشنده و مشتری به ارمغان بیاورد. به نظر می‌رسد یک اشتهای واقعی برای اینترنت اشیا و تمامی مشتقات محتمل آن وجود دارد. موضوع مهم دیگر بحرانی بودن موضوع امنیت است. برای مثال در صنعت خودرو چنانچه یک راه‌حل جامع و بدون خطا برای برطرف کردن مشکلات امنیتی بالقوه اندیشیده و پیاده‌سازی نشده باشد، رونقی در صنعت خودروهای بدون راننده وجود نخواهد داشت. برای این کار می‌توان سامانه‎‌هایی نظیر سیستم‌های ناوبری، پرداخت هزینه‌ سوخت و مواردی نظیر آن را در نظر گرفت. در مورد شرکت‌های بیمه می‌توان سامانه‌ای برای ارتباط با سرعت‌سنج خودرو متصور بود که از آن طریق کاهش هزینه‌های بیمه را محقق ساخت. طی یک محاسبه‌ بسیار ساده برای اندازه‌گیری تاثیر این تکنولوژی، فرض می‌کنیم که از همین فردا صبح خودروهای بدون راننده فعال شوند. در بزرگ‌ترین بازار جهان از نظر تولید ناخالص داخلی، یعنی بازار ایالات متحده، هر آمریکایی به طور متوسط یک ساعت در روز رانندگی می‌کند. در آینده این رانندگان در روز یک ساعت وقت اضافی برای انجام کارهای دیگر به جای رانندگی در ماشین خود خواهند داشت. با توجه به اینکه مصرف تقریباً دو سوم از تولید ناخالص داخلی یک کشور است، با این فرض که شما کسری از آن زمان را در ماشین بدون راننده به خرید اختصاص خواهید داد، به شرط فراهم بودن امنیت پرداخت‌ها، رشد تولید ناخالص داخلی برای ایالات متحده قابل تصور خواهد بود. این تنها از صرفه‌جویی یک‌ساعته در زمان رانندگی شهروندان به دست آمده است. با فعال کردن اینترنت اشیا و تامین امنیت آن، علاوه بر ایجاد یک نقش اجتماعی برای اشیا، نقش یک توانمندساز فناوری هم به آنها داده‌ایم. در واقع با فعال کردن اینترنت اشیا، هم رشد در فرهنگ جامعه را به دنبال خواهیم داشت و هم رشد در صنعت را. حال سوال این است که برای اطمینان از موفقیت انقلاب صنعتی نوین اینترنت اشیا باید روی چه مواردی متمرکز شد؟ این یک بازی اکوسیستمی است. در این بازی هیچ‌کس به تنهایی نمی‌تواند موفق شود. اپراتورهای شبکه، شرکت‌های خدماتی، بانک‌ها و موسسات مالی همه و همه باید دست به دست یکدیگر بدهند تا موفقیت اینترنت اشیا و پرداخت اشیا به صورت امن تضمین و همه از منافع آن بهره‌مند شوند. در این میان استانداردها بسیار مهم هستند. چنانچه ما بتوانیم مسیر سخت ابتدای آن را خیلی سریع طی کنیم و با آن تطبیق پیدا کنیم، اینترنت اشیا و پرداخت اشیا موفق خواهند شد. بدین ترتیب ما قادر خواهیم بود تا این دو موضوع مهم دنیای فناوری را در طیف وسیعی از دستگاه‌ها به صورت گسترده و یکپارچه مشاهده و استفاده کنیم.

تحولی نوین در صنعت پرداخت از طریق پرداخت اشیا