پاسخ به موضوع

مراکز رشد مجازی (Virtual Incubators) چیست؟

مراکز رشد مجازی به‌منزله «نسل دوم» مراکز رشد قلمداد می‌شوند. این مراکز رشد بر مخاطرات غیرمالکیتی استوارند که به سرمایه‌گذاری‌های ثابت پایین‌تری نیازمندند و به‌عنوان روشی محتمل در خدمت‌رسانی به کسب‌وکارهای نوپایی تلقی می‌شوند که در مناطقی با فضای محدود مشغول به کارند. اغلب یک دانشگاه یا مرکز پژوهشی، میزبان مراکز رشد مجازی است. این مراکز با توجه به ظرفیتشان در دو شکل سنتی و مجازی، مشخص می‌شوند. این مراکز در صورتی مجازی یا «بیرون از دیوار» شناخته می‌شوند که به موسسات تازه تاسیسی خدمت‌رسانی کنند که آن‌ها را در داخل مجموعه مرکز رشد میزبانی نمی‌کنند. آن‌ها معمولا از طریق رایانه و شبکه‌های ارتباطات از راه دور، ارتباطات خارجی با شرکت‌ها برقرار می‌کنند. اغلب مراکز رشد مجازی فناوری مدار هستند و به تبدیل پژوهش به محصولات دارای بازار معطوف‌اند.