پاسخ به موضوع

اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوانها

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که هوش چیست و شما چگونه از آن استفاده می کنید . این چیزی که ما به آن هوش می گوییم یک سری سیم کشی به وسیله اعصاب است که باعث می شود ما چیز هایی را حس کنیم و از آنها بر داشتهایی داشته باشیم . این موضوع در بین تمام انسانها مشترک است و همه آنها دارای هوش می باشند .

شاید اگر به شما بگویند هوش چیست فکر کنید کسانی که می توانند سوالات سخت ریاضی و یا فیزیک را حل کنند باهوش هستند .این درست است اما این بخشی از هوش شماست و لی عمده ترین آن استفاده از هوش برای درک درست از محیط و پاسخگویی به آن است یعنی اینکه مثلا اگر شما را کسی در آغوش گرفت بدانید که این به این دلیل است که شما را دوست دارد .

خوب آیا با این توضیحات فکر می کنید ربات نیز می تواند با هوش باشد یا اینکه اصلا چنین چیزی ممکن نیست
؟ باید بگویم این نیز ممکن است از همان سالهای ابتدایی به وجود آمدن ربات تولید کنندگان رباتها به این موضوع هم فکر می کردند که آیا امکان این وجود دارد و پس از مدتها در ابتدای کار از آن کار صرفه نظر کردند.
چون رباتها را تا حدودی برای کار های صنعتی ایجاد می کردند که با هوش بودن در آنها دیگر اهمیت چندانی نداشت اما باز این فکر وجود داشت که اگر به یک ربات با هوش نیاز شود باید چکار کنیم در سال 1943 که سالهای ابتدای به وجود آمدن رباتها بود مک کولوچ و والتر پیتز با همکاری یکدیگر شروع به ارائه تحقیقاتی در مورد رباتهای باهوش کردند .
خوب باید دید هدف از تولید این رباتهای باهوش چه بوده است . شاید یکی از دلایل آن نیاز انسان برای ایجاد چیزی شبیه خودش و یا اینکه دوست داشته بداند که رباتهای باهوش نسبت به انسانها چقدر برتری دارند.
در اوایل رباتهایی که ایجاد می شدند بیشتر کارهایی را در زمینه تحقیقاتی و یا ریاضیات و غیره انجام می داند که باز هم می توان به آنها رباتهای با هوش بگوییم اما واقعا به نظر شما فقط این گونه رباتها باهوش هستند یا ما می توانیم رباتهای باهوش از نوعهای دیگر نیز داشته باشیم ؟ به نظر شما رباتهای باهوش باید دارای چه خصوصیاتی باشند که به آنها ربات با هوش گفته شود . خوب باید بگویم که رباتهایی که دو عملکرد زیر را داشته باشند می توانند در رده رباتهای باهوش قرار بگیرند .

1- مانند انسان فکر کنند (عاقلانه فکر کردن )
2- مانند انسان عمل کردن (عاقلانه عمل کردن )

https://www.nojavanha.com/home.jsf?p=36854

هوش مصنوعی چیست؟

---

دانش ساخت ماشین‌هایی که توانایی انجام اعمالی که برای آن‌ها معمولاً نیاز به هوش انسان است را هوش مصنوعی (AI: Artificial Intelligence) می‌نامند.
هوش مصنوعی شاخه‌ای از علوم کامپیوتر است و در چند دهه گذشته در بعضی حوزه‌های محدود دستاوردهای زیادی داشته‌است. در چند سال گذشته با سرعت گرفتن رشد این شاخته از کامپیوتر و وارد شدن آن به محصولات تجاری و همچنین علاقمند شدن مصرف کنندگان به این محصولات علاوه بر ایجاد یک بازار جدید، بسیاری از دانشمندان و اندیشمندان از مخاطرات هوشمند شدن کامپیوترها سخن گفته‌اند.
هوش مصنوعی تا سال‌ها با تصویری که مردم از روبات‌ها داشتند گره خورده بود اما در یک دهه اخیر کاربردهای غیر سخت‌افزاری هوش مصنوعی در زندگی روزمره بیشتر ملموس شده‌است.
تاریخچه پیدایش هوش مصنوعی به عنوان یک شاخه از علوم به سال‌های جنگ جهانی دوم و تحقیقات الن تورینگ باز می‌گردد. پایه تحقیقات علمی برروی هوش مصنوعی به سال ۱۹۵۶ و کنفرانس علمی در دانشگاه راتماوث و با حضور چهره‌های جامعه هوش مصنوعی نظیر جان مک‌کارتی، ماروین مینسکی، آلن نیوول و هربرت سایمون بازمی‌گردد.

هوش چیست؟

در تعریفی که اکثر دانشمندان بر آن اجماع دارند رفتار ساده انسانی هوشمند و پیچیده‌ترین رفتار یک مورچه یا موریانه غیر هوشمند تلقی می‌شود. تفاوت این دو در چیست؟ مثال ساده برای تعریف این تفاوت در رفتار زنبور هورنت آمریکایی است. وقتی زنبور ماده به کندوی خود غذا می‌آورد آن را در محلی قرار می‌دهد و بعد دوباره از کندو خارج می‌شود تا از نبود حشرات مزاحم مطمئن شود. غیر هوشمند بودن رفتار این موجود زمانی روشن می‌شود که بعد از خروج آن از کندو، غذایی که با خود آورده کمی جابجا شود. در این شرایط حشره دوباره تمام مراحل را تکرار می‌کند و اگر هر بار غذای وی جابجا شود تا ابد این روند را تکرار می‌کند. ساده‌ترین خصوصیت یک ارگانیسم هوشمند قابلیت تطبیق با شرایط جدید است.
در علوم رفتاری برای هوشمندی جنبه‌های متعددی تعریف شده اما در علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی تنها دارا بودن پنج خصوصیت یادگیری، استنتاج، حل مسئله، ادراک و فهم زبان برای هوشمند بودن یک سیستم کافی است.
در هوش مصنوعی برای ساخت ماشین‌های هوشمند علاوه بر مطالعه این پنج شاخه، از دستاوردهای شاخه‌های دیگر کامپیوتر نظیر پردازش تصویر و صوت، پردازش زبان‌های طبیعی و پردازش سیگنال استفاده می‌کنند. یکی از مباحث اصلی هوش مصنوعی که در یک دهه گذشته متخصصان علوم دیگر و همچنین شرکت‌های تجاری نیز از آن استقبال زیادی کرده‌اند، یادگیری ماشین (Machine Learning) نام دارد.
یادگیری ماشین برروی فرآیند یادگیری با استفاده از مشاهدات و داده‌ها در ماشین‌ها تمرکز می‌کند. در یادگیری ماشین، مجموعه داده به عنوان داده آموزشی (Training Data) به ماشین ارائه می‌شود و ماشین با استفاده از روش‌های مختلفی می‌تواند از این داده‌ها برای یادگیری یک روند (Pattern) استفاده کند. این روند ماشین را قادر می‌سازد تا در آینده بتواند داده‌هایی که به آن ارائه می‌شود را تمیز دهد یا برروی آن‌ها تصمیم ‌گیری انجام دهد.
یکی از کاربردهای پرطفدار یادگیری ماشین که شرکت‌های تجاری و مصرف کنندگان به آن علاقه زیادی نشان داده‌اند، دسته بندی داده‌ها (Classification)، تصمیم‌گیری (Decision Making) و پیش‌بینی تحلیلی (Predictive Analysis) است. در حال حاضر سیستم عامل پردازش ابری مایکروسافت به نام ویندوز آزور (Azure) سرویس‌های یادگیری ماشین خود را به کاربران این نرم‌افزار ارائه می‌دهد و اکثر شرکت‌های تجاری بزرگ نظیر بوئینگ و مرسدس بنز از این سرویس‌ها بهره می‌برند.
شرکت‌ فیس‌بوک در سال ۲۰۱۴ با استفاده از یکی از زیرشاخه‌های یادگیری ماشین به نام یادگیری عمیق (Deep Learning) سیستم تشخیص چهره‌ای تولید کرد که ۰.۳ درصد از میانگین انسان‌ها دقیق‌تر است. بسیاری از رابط‌های صوتی نظیر سرویس Siri شرکت اپل از پردازش زبان‌های طبیعی و یادگیری ماشین برای ارتباط با کاربران استفاده می‌کنند.
در این میان با تدریس مهندس پیمان بندی دوره فیلم آموزش هوش مصنوعی در وب سایت کلیک سایت موجود می باشد.
https://clicksite.org/layout.php?c=%...article&id=101

هوش مصنوعی چیست؟

هوش مصنوعی یکی از مباحثی است، که در علوم فن آوری و رایانه بسیار حائز اهمیت است.

هر تغییری در هوش مصنوعی میتواند تحولات گسترده ای را در زمینه ی فن آوری اطلاعات به وجود آورد.

هوش مصنوعی در حقیقت شاخه ای از علوم کامپیوتر است که هدفش هوشمند سازی ماشین است.

در قدم اول مفهوم هوشمندی را بررسی خواهیم کرد.

منطق

تحلیل

استدلال

تصمیم گیری از جمله توانایی هایی هستند که شما به عنوان یک انسان از آنها استفاده می کنید.

و این ها دقیقا همان مفهوم هوشمندی است و اگر این قابلیت ها را در کامپیوتر هم ایجاد کنیم

به ماشین هوشمند دست یافته ایم.

تاریخچه هوش مصنوعی

مسلماً هوش مصنوعی مربوط به قرن حاضر نمی شود و از گذشته این مسأله مطرح شده است.

در واقع هوش مصنوعی از این منظر یکی از غنی ترین تاریخ ها را دارد، منتها در حد تخیلات و قصه ها

ماشین ها و مخلوقات مصنوعی با شعور، نخستین بار در افسانه های یونان باستان مطرح شدند.

از طرف دیگر فیلسوف ها و ریاضی دان ها از مدت ها پیش مباحث مربوط به استدلال و منطق را پیش کشیدند وامروزه این مباحث به صورت

قرار دادی به رسمیت پذیرفته شده است این گونه منطق ها اساس کامپیوتر های دیجیتال و برنامه پذیر شده اند آلن تورینگ شخصی بود که نقش

اساسی و کلیدی در این مورد داشت.

تئوری تورینگ

تئوری تورینگ در واقع بر مبنای این بود که ما می توانیم با استفاده از نشانه ها و اعدادی مثل ۰ و ۱ هر استدلال ریاضی ای را در کامپیوتر پیاده کنیم.

همزمان با این نظریه کشف های جدیدی در زمینه ی عصب شناسی،نظریه اطلاعات و فرمانشناسی به وقوع پیوسته بود.

این پیشرفت ها زمینه الهام بخشی برای گروه کوچکی از پژوهشگران شد تا به طور جدی به مسألۀ ساخت یک

مغز الکترونیکی بپردازند.

تست تورینگ

تورینگ در سال ۱۹۵۰، مقاله ای در ارتباط با هوش مصنوعی منتشر کرد، که بعدها به تست تورینگ مشهور شد.

در این مقاله آمده بود که، اگر فردی از پشت یک دیوار یا هر شیء جدا کننده ای با رایانه ای مکالمۀ کتبی داشته باشد و نداند که

طرف مقابلش انسان نیست و تا پایان مکالمه و پس از آن متوجه این موضوع نباشد در آن زمان می توان رایانه را ماشینی هوشمند دانست.

چرا که توانایی این را داشته که در برابر یک انسان از قدرت استدلال و منطق استفاده کند.

این تست تورینگ تا حدی توانست هوشمندی این ماشین را توجیه کند اما فقط تا حدی، از آن زمان تا کنون هیچ ماشینی اختراع نشده است که

توانایی این را داشته باشد تا این تست را با موفقیت بگذراند.

و اما بعد….

پس از سالها آزمون و خطا و آزمایشاتی که گاهاً با شکست مواجه می شد در دهه ۱۹۹۰ و نزدیک به قرن بیست و یکم ، موفقیت های خود دست یافت.

هوش مصنوعی به یکی از بزرگترین موفقیت های خود دست یافت.

اگرچه چیز هایی پشت پرده ماندند اما هوش مصنوعی در زمینه های مهمی مانند:

استدلال

منطق

داده کاوی

تشخیص های پزشکی وطیف گسترده ای از تکنولوژی و صنعت به کار گرفته می شد.

https://saba.host/%D9%87%D9%88%D8%B4-%D9%85%D8%B5%D9%86%D9%88%D8%B9%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F

هوش مصنوعی چیست؟

هوش مصنوعی (Artificial Intelligence)، به هوشی که یک ماشین در شرایط مختلف از خود نشان می دهد، گفته می شود. به عبارت ساده تر هر نوع سیستمی که بتواند در پاسخ به شرایط مختلف، رفتارهای هوشمند انسانی، از جمله درک شرایط، استدلال و تصمیم گیری از خود بروز دهد، دارای هوش مصنوعی است.
با این حال، مبحث «هوش مصنوعی» به اندازه تعریفش ساده به نظر نمی رسد. این که آیا در حقیقت مفهومی به نام «هوش مصنوعی» وجود دارد یا خیر؟ همواره محل منازعات بین محققان و دانشمندان متخصص در این حوزه بوده است.
تاریخچه هوش مصنوعی

اولین بار جان مک کارتی (John McCarth) در سال 1956 از واژه هوش مصنوعی استفاده کرد. او هوش مصنوعی را «دانش و مهندسی ساخت ماشین های هوشمند» تعریف کرد.
اما سه دهه بعد، جان سرل (John Searle) آزمایشی تحت عنوان «اتاق چینی» در سال 1980 انجام داد. او در این آزمایش اضهار می کند: فرض کنید به یک کامپیوتر که بر اساس هوش مصنوعی ساخته شده است، تعدادی کاراکتر چینی به عنوان ورودی بدهیم، کامپیوتر نیز تعداد دیگری کاراکتر به عنوان خروجی ارائه دهد؛ به طوری که یک فرد چینی زبان متقاعد شود که این ماشین یک فرد زنده چینی است.اما اینجا سوال مهمی که مطرح می شود این است که آیا واقعا ماشین زبان چینی می فهمد و یا فقط شبیه سازی از قابلیت چینی صحبت کردن است؟
سرل برای حالت اول عبارت «هوش مصنوعی قوی» و برای حالت دوم «هوش مصنوعی ضعیف» را به کار برد.به عقیده او، هیچ برنامه ای نمی تواند به کامپیوتر، فهم درک و ذهن انسانی بدهد؛ بنابراین معتقد به هوش مصنوعی قوی نبود.با این حال متخصصین علوم رایانه و هوش مصنوعی، مسئله اتاق چینی را بی ربط به حوزه خود می دانند و چندان اهمیتی به آن نمی دهد. برای آن ها چیزی که اهمیت دارد کار کردن برنامه هایشان بر اساس هوش مصنوعی است و خیلی برایشان فرقی نمی کند که برنامه شان در نتیجه هوش واقعی یا شبیه سازی هوش کار می کند.

هوش مصنوعی امروز

امروزه مفهوم هوش مصنوعی در حوزه های زیادی گسترده شده است. از حوزه علوم کامپیوتر گرفته، تا پزشکی، مدیریت ترافیک شهری و بانکداری، همه و همه از هوش مصنوعی استفاده می کنند.

هوش مصنوعی آینده

درباره آینده هوش مصنوعی، پیش بینی های زیادی صورت گرفته است. بسیاری از محققان چون ری کرزویل (Ray Kurzweil) پیش بینی کرده اند که تا آینده ای نه چندان دور (کمتر از یک دهه) هوش مصنوعی بر هوش انسانی پیشی بگیرد.
قطعا هوش مصنوعی ، یکی از حوزه های فعالیت گروه توسعه تکنولوژی آریانا پارسیان خواهد بود.

هوش مصنوعی چیست؟ - گروه توسعه تکنولوژی آریانا پارسیان

هوش مصنوعی چیست؟

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری میزان، هوش مصنوعی به هوشی که یک ماشین در شرایط مختلف از خود نشان می‌دهد، گفته می‌شود. به عبارت دیگر هوش مصنوعی به سیستم‌هایی گفته می‌شود که می‌توانند واکنش‌هایی مشابه رفتارهای هوشمند انسانی از جمله درک شرایط پیچیده، شبیه‌سازی فرایندهای تفکری و شیوه‌های استدلالی انسانی و پاسخ موفق به آنها، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشند.
بطور کلی ماهیت وجودی هوش به مفهوم جمع‌آوری اطلاعات، استقراء و تحلیل تجربیات به منظور رسیدن به دانش یا ارایه تصمیم است.
در واقع هوش به مفهوم به‌کارگیری تجربه به منظور حل مسائل دریافت شده تلقی می‌شود. هوش مصنوعی علم و مهندسی ایجاد ماشین‌هایی هوشمند با به‌کارگیری از کامپیوتر و الگوگیری از درک هوش انسانی یا حیوانی و نهایتاً دستیابی به مکانیزم هوش مصنوعی در سطح هوش انسانی است.
http://www.mizanonline.com/fa/news/4...�عی-چیست

هوش مصنوعی دقیقا چیست؟

فناوری هوش مصنوعی، در زمینه‌های بسیاری در حال رشد است و علاوه بر گوشی‌های هوشمند، در حوزه‌هایی که هیچکس تصور آن را نمیکرد، گسترش یافته و شاید همین موضوع اتحادیه جهانی مخابرات را بر آن داشت تا شعار امسال روز جهانی ارتباطات را به این موضوع اختصاص دهد.
به گزارش سیناپرس به نقل از پایگاه خبری تیک،صنعت ارتباطات حدود ۱۵۰ سال پیش با تلگراف آغاز شد و پس از آن تلفن برای مدت زمان زیادی وظیفه برقراری ارتباط بین افراد را برعهده داشت و البته در این سال‌ها، پیام‌ها از حالت متنی و صوتی به تصویری تبدیل شده‌اند. از طرفی عمر گوشی‌ همراه به کمتر از ۳ دهه می‌رسد و موبایل‌های امروزی با سیستم‌های عامل هوشمند، حتی عمری کمتر از ۱۰ سال دارند. اما اکنون دیگر ارتباطات به تلفن و اینترنت هم محدود نمی‌شود و فناوری‌هایی مانند نسل پنجم اینترنت و هوش مصنوعی پا به عرصه گذاشته‌اند که صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات را دگرگون کرده‌اند.
روز جهانی جامعه اطلاعاتی و مخابرات، ۱۷ می (۲۷ اردیبهشت‌ماه) است که اتحادیه جهانی مخابرات همه‌ساله، با انتخاب یک شعار راهبردی، این روز را گرامی می‌دارد و تمامی کشورهای عضو این اتحادیه بر پایه این شعار، برنامه‌های یک‌ساله خود را در حوزه ICT تعیین می‌کنند. این اتحادیه، شعار امسال روز جهانی ارتباطات را فعال کردن استفاده مثبت از هوش مصنوعی برای همه اعلام کرده است.
بر اساس اطلاعیه ITU، در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل‌توجهی در فن‌آوری هوش مصنوعی وجود داشته که با پیشرفت‌های شگرف در زمینه‌های مشارکت مانند کلان‌داده، یادگیری ماشین، توان محاسباتی، ظرفیت ذخیره‌سازی و محاسبات ابری در میان افراد دیگر امکان‌پذیر شده است.
فن‌آوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در حال حاضر به‌عنوان جزء کلیدی ابزارهای فعالانه و برنامه‌های کاربردی برای کمک به مردم برای هدایت زندگی بهتر با بهبود بهداشت، آموزش، امور مالی، کشاورزی، حمل‌ونقل و طیف گسترده‌ای از خدمات دیگر در حال ظهور هستند. موضوع شعار امسال روز جهانی مخابرات (WTISD-۲۰۱۸) به سازمان ITU و سایر ذی‌نفعان کلیدی اجازه می‌دهد تا بر فرصت‌هایی برای چگونگی تسریع پیشرفت هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۰، تمرکز کنند. ماشین‌هایی با تفکر هوشمندانه
در حالی که ماشین‌ها و کامپیوترها از ابتدا برای کاهش کارهای دستی و کارآمدتر وظایف اختراع شدند، امروزه به مرحله‌ای رسیدیم که تقریبا همه‌ی افراد به تکنولوژی دسترسی دارند و در شرایطی هستیم که از تکنولوژی در راستای بهره‌گیری از هوش مصنوعی استفاده می‌شود. در حالی که تا کنون، ماشین‌ها همان کاری را که از طرف انسان‌ها به آنها گفته می‌شد، انجام می‌دادند، هدف هوش مصنوعی این است که به ماشین‌ها یاد بدهد همانند انسان‌ها تفکر هوشمندانه داشته باشند.
در حال حاضر شرکت‌های بزرگ فناوری از جمله گوگل، مایکروسافت، آی‌بی‌ام و سایر های‌تک‌ها، از هوش مصنوعی استفاده زیادی کرده و با این فناوری نسبتا نوین، تغییراتی انقلابی را ایجاد کرده‌اند. البته استفاده از هوش مصنوعی به حوزه فناوری محدود نمی‌شود و در زمینه‌های روزنامه‌نگاری، سرگرمی، بهداشت و درمان، اتومبیل‌ها، خرده‌فروشی، بانکداری و مالی، لوازم خانگی استفاده می‌شود و البته شاید اکنون کاربردی‌ترین استفاده از هوش مصنوعی که ارتباط هر روزه با مردم دارد، گوشی‌های هوشمند باشد.
استفاده از هوش مصنوعی در صنعت سرگرمی نیز بسیار محبوب است؛ ما چه در حوزه بازی‌های ویدیویی و چه در اپلیکیشن‌های موسیقی با این مفهوم آشنا هستیم. ایده استفاده از هوش مصنوعی در بازی‌ها جدید نیست و از همان ابتدا مورد استفاده قرار می‌گرفته و به تدریج رشد کرده است. در موسیقی و فیلم نیز همین‌طور است، به کاربران توصیه می‌شود به تماشای فیلم‌ها و گوش دادن موسیقی‌هایی بپردازند که به صورت خلاقانه و بر اساس تصمیماتی که آن‌ها در گذشته گرفته‌اند، ایجاد شده‌ است.
همچنین با معرفی فروشگاه‌های آنلاین خرده‌فروشی، مردم چنان به خریدهای آنلاین رو آورده‌ و به آن عادت کرده‌اند که این خریدها اکنون در اوج خود قرار دارد. این وب‌سایت‌ها همچنین از روش‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، مانند توصیه به مشتریان برای خرید برخی از محصولات با توجه به محصولاتی که قبلا خرید کرده‌اند و یا محصولاتی که در جست‌وجوی آن بوده‌اند. راه دیگر نیز تهیه‌ی ربات‌های آنلاین گفت‌وگو است که به مشتریان راهنمایی می‌دهند و یا به حل مسائل مطرح‌شده می‌پردازند.
وب‌سایت‌های متعددی به مشتریان خود پیشنهاد می‌دهند در صورت درخواست یا شکایت، با نماینده وب‌سایت گفت‌وگو کنند. با این حال، اغلب اوقات این نماینده‌ها انسان نیستند؛ در عوض، روبات‌های گفت‌وگویی هستند که برای پاسخگویی و استخراج دانش مورد نیاز وب‌سایت آموزش دیده‌اند و این اطلاعات را به مشتری عرضه می‌کنند. این ربات‌ها با تمرکز بر کلمات کلیدی از پردازش زبان طبیعی بهره می‌برند تا درخواست مشتری را تفسیر کرده و سپس در پاسخ، اطلاعات مورد نیاز مشتری را به دست می‌دهند.
یکی دیگر از موارد استفاده از هوش مصنوعی، وسایل نقلیه‌ی بدون راننده‌ی شرکت‌های گوگل و تسلاست. استفاده از هوش مصنوعی در این فضا برای پارک خودکار، تشخیص تصادف، نظارت بر محدوده‌ی دید، شناخت صدا و یا جهت‌یابی مانند این است که ماشین مثل یک دستیار برای راننده عمل کند و روش‌های مختلف رانندگی ایمن را آموزش دهد.

هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء
در هر حال تمامی دستگاه‌های هوشمند و ابزارهای مورد استفاده در زندگی روزانه ما که از فناوری اینترنت اشیاء بهره‌ می‌برند، هوش مصنوعی را نیز مورد استفاده قرار می‌دهند برای مثال در مورد وسایل الکترونیکی، ترموستات و لامپ‌های هوشمند به نحو جالبی از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند. هوش مصنوعی می‌تواند درجه حرارت خانه شما را در ساعات مختلف شبانه‌روز، همان‌طور که می‌خواهید تنظیم کند. به همین ترتیب، روشنایی خانه‌ی‌ کاربر می‌تواند به همان‌ اندازه که در زمان‌های مختلف روز ترجیح می‌دهد، متناسب با تاریکی و روشنایی خانه تغییر پیدا کند.
در گوشی‌های هوشمند هم، دستیارهای شخصی مجازی هستند که از هوش مصنوعی بهره‌ می‌برند. سیری، کورتانا و گوگل‌ نو دستیارهای دیجیتالی بسیار معمولی هستند که در تلفن‌های آی اواس، اندروید و ویندوز یافت می‌شوند و می‌توانند به سوالاتی که کاربر از آن‌ها می‌پرسد، پاسخ دهند. این برنامه‌ها اطلاعات را جمع‌آوری می‌کنند تا بتوانند سوالی که توسط کاربر پرسیده می‌شود را تفسیر کرده و سپس داده‌های مورد نیاز کاربران متناسب با ترجیحشان، در اختیار قرار دهند.
اکنون هوش مصنوعی تقریبا در تمام زمینه‌های مرتبط با فناوری در حال رشد است و حتی به حوزه‌هایی که ممکن است کسی تصور نمی‌کرده نیز راه یافته است. هوش مصنوعی با قابلیت تقلید از هوش انسانی حتی قادر است به ماشین‌های سوپرهوشمندی تبدیل شود که باهوش‌تر از انسان هستند. با وجود این، نمی‌توان انکار کرد که استفاده از این فناوری تا حد زیادی زندگی را برای انسان‌ها تسهیل کرده و شاید به همین دلیل هم اتحادیه جهانی مخابرات، به استفاده مثبت از هوش مصنوعی برای همه تاکید کرده است.
https://sinapress.ir/news/78610/%D9%...B3%D8%AA%D8%9F

هوش مصنوعی، علمی برای پیشرفت انسان

امروزه با توجه به پیشرفت علم و فناوری می‌توان مشاهده کرد که انسان به دنبال این است تا استفاده از نیروی خود را در بسیاری از کارها کاهش دهد، به همین دلیل روی به ساخت و استفاده از ابزاری دیگر آورده‌است که یکی از این ابزارها هوش مصنوعی است.هوش مصنوعی در زندگی روزمره ما استفاده بسیاری دارد، این موضوع را می‌توان در گوشی‌های هوشمند، ماشین‌های خودران، خانه‌های هوشمند، شبکه های اجتماعی و بسیاری از رشته‌ها مانند پزشکی و … مشاهده کرد.
هوش مصنوعی واژه‌ای است که شاید برای عموم آشنا نباشد و بسیاری از افراد وقتی با رشته هوش مصنوعی مواجه می‌شوند آن را جزء پزشکی می‌دانند! خیلی از افراد هم با شنیدن این واژه به یاد روباتیک می افتند و فکرمیکنند که این رشته به روباتیک محدود میشود، گرچه بخش نرم افزاری روبات و کنترل آن بی ارتباط با هوش مصنوعی نیست و روباتیک یکی از کاربردهای آن محسوب می‌شود، اما هوش مصنوعی بسیار فراتر از آن است. طبق تعریفی که تورینگ انجام داده است : اگر شما پشت یک ترمینال بشینید و با دو نفر چت کنید و متوجه نشوید که کدام یک از آنها انسان است و کدامیک کامپیوتر، آنگاه انسان موفق به ساخت هوش مصنوعی شده است. در ادامه با خط مهندسی همراه باشید، تا با هم گشت و گذاری در این هوش ماشینی داشته‌باشیم.

هوش مصنوعی، علمی نو

هوش مصنوعی به خودی خود علمی کاملا جوان است. در واقع بسیاری شروع هوش مصنوعی را ۱۹۵۰ می‌ دانند زمانی که آلن تورینگ مقاله خود را در باب چگونگی ساخت ماشین هوشمند نوشت (آنچه بعدها به تست تورینگ مشهور شد) تورینگ درآن مقاله یک روش را برای تشخیص هوشمندی پیشنهاد می‌کرد. این روش بیشتر به یک بازی شبیه بود. فرض کنید شما در یک سمت یک دیوار (پرده یا هر مانع دیگر) هستید و به صورت تله تایپ با آن سوی دیوار ارتباط دارید و شخصی از آن سوی دیوار از این طریق با شما در تماس است. طبیعتاً یک مکالمه بین شما و شخص آن سوی دیوار می‌تواند صورت پذیرد. حال اگر پس از پایان این مکالمه، به شما گفته شود که آن سوی دیوار نه یک شخص بلکه (شما کاملاً از هویت شخص آن سوی دیوار بی‌خبرید) یک ماشین بوده که پاسخ شما را می‌داده، آن ماشین یک ماشین هوشمند خواهد بود، در غیر این صورت(یعنی در صورتی که شما در وسط مکالمه به مصنوعی بودن پاسخ پی ببرید) ماشین آن سوی دیوار هوشمند نیست و موفق به گذراندن تست تورینگ نشده است. باید دقت کرد که تورینگ به دو دلیل کاملا مهم این نوع از ارتباط(ارتباط متنی به جای صوت) را انتخاب کرد. اول این که موضوع ادراکی صوت را کاملاً از صورت مساله حذف کند و این تست هوشمندی را درگیر مباحث مربوط به دریافت و پردازش صوت نکند و دوم این که بر جهت دیگری هوش مصنوعی به سمت نوعی از پردازش زبان طبیعی تاکید کند.

در هر حال هر چند تاکنون تلاش‌های متعددی در جهت پیاده سازی تست تورینگ صورت گرفته، اما هنوز هیچ ماشینی موفق به گذر از چنین تستی نشده است. همانگونه که مشخص است، این تست نیز کماکان دو پیش فرض اساسی را در بردارد:
۱ـ نمونه کامل هوشمندی انسان است.
۲ـ مهمترین مشخصه هوشمندی توانایی پردازش و درک زبان طبیعی است. با توجه به این دو فرض می‌توان درک کرد که چرا آلن تورینگ تنها گذر از این تست زبانی را شرط دست‌یابی به هوشمندی می‌داند.تست تورینگ اندکی کمتر از نیم‌قرن هوش مصنوعی را تحت تاُثیر قرار داد اما شاید تنها در اواخر قرن گذشته بود که این مسئله بیش از هر زمان دیگری آشکار شد که متخصصین هوش مصنوعی به جای حل این مسئله باشکوه ابتدا باید مسائل کم‌اهمیت‌تری همچون درک تصویر (بینایی ماشین)، درک صوت و… را حل کنند. در سال‌های آغازین هوش مصنوعی ( AI:Artificial Intelligence) تمرکز کاملا برروی توسعه سیستم‌هایی بود که بتوانند فعالیت‌های هوشمندانه(البته به زعم آن روز) انسان را مدل کنند، و چون چنین فعالیت‌هایی را در زمینه‌های کاملاً خاصی مانند بازی‌های فکری، انجام فعالیت‌های تخصصی حرف‌های، درک زبان طبیعی و…. می‌دانستند، طبیعتا به چنین زمینه‌هایی بیشتر پرداخته شد.در زمینه توسعه بازی‌ها، تا حدی به بازی شطرنج پرداخته شد که غالباً عده‌ای هوش مصنوعی را با شطرنج همزمان به خاطر می‌آورند. مک‌کارتی که از بنیان‌گذاران هوش مصنوعی است این روند را آنقدر اغراق‌آمیز می‌داند که می‌گوید:

محدود کردن هوش مصنوعی به شطرنج مانند این است که علم ژنتیک را از زمان داروین تا کنون تنها محدود به پرورش لوبیا کنیم

به هر حال دستاورد تلاش مهندسین در طی دهه‌های نخست را می‌توان توسعه تعداد بسیار زیادی سیستم‌های خبره در زمینه‌های مختلف مانند پزشکی عمومی، اورژانس، دندانپزشکی، تعمیرات ماشین، توسعه بازی‌های هوشمند، ایجاد مدل‌های شناختی ذهن انسان، توسعه سیستمهای یادگیری و… دانست. دست‌آوردی که به نظر می‌رسد برای علمی با کمتر از نیم قرن سابقه قابل قبول به نظر می‌رسد. هوش مصنوعیچه مفهومی دارد؟

هوش مصنوعی، هوش ماشین ها است! در واقع شاخه ای از علوم کامپیوتر است که قصد دارد راه حل های الگوریتمی را ارائه کند تا بتوانیم به وسیله آنها در ماشین ها هوشمندی ایجاد کنیم. اما این تعریف کافی نیست؛ اول از همه باید بدانیم که تعریف هوشمندی چیست و بعد باید منظور از ماشین را دربیابیم : استدلال، منطق، تصمیم گیری ؛ این ها توانایی هستند که شما از آنها استفاده می کنید. پس شما هوشمند هستید. اگر این توانایی ها را در کامپیوتر هم ایجاد کنیم، آنگاه به ماشین هوشمند دست می یابیم! به همین سادگی … ولی به جز این ها چیز های دیگری هم در رابطه با تعریف هوشمندی وجود دارند که دانستن آنها را می توان مهم ارزیابی کرد. در واقع بحث هایی که در مورد هوشمندی و هوش مصنوعی مطرح شده است؛ تنها به دوره ی امروزه ی ما و قرن ۲۱ مربوط نمی شود، بلکه از سال ۱۹۵۰ این مباحث به طور جدی مطرح شد.
هوش مصنوعی شامل یادگیری ماشین ، یادگیری عمیق و سایر قابلیت‌های برنامه‌نویسی است. سامانه‌های هوش مصنوعی امروزی به دنبال پردازش یا پاسخگویی داده مشابه روش انسان هستند.در واقع تعریف‌های هوش مصنوعی گسترده است، چرا که پروژه‌های هوش مصنوعی متنوعی وجود دارد. می‌توان پروژه‌های هوش مصنوعی را به دو دسته کلی طبقه‌بندی کرد: هوش مصنوعی عمومی (General AI)

هدف هوش مصنوعی عمومی تقلید رفتار و استنتاج انسان است. هدف توسعه‌دهندگان طراحی سامانه هوش مصنوعی مشابه هوش و رفتار انسان است. این نوع هوش مصنوعی در کاربرد خاصی استفاده نمی‌شود. سامانه‌های هوش مصنوعی عمومی تنها برای فروش محصولات و به نمایش گذاشتن قابلیت‌های ماشین به کار می‌رود. برای نمونه می‌توان دستیار شخصی هوشمند کورتانا (Cortana) و سیری (Siri) را نام برد. دستیارهای مجازی در تعامل با انسان دارای محدودیت هستند بنابراین کاربرد محدودی دارند.

هوش مصنوعی محدود (Narrow AI)

هوش مصنوعی محدود بر مسئله و شرایط خاصی تمرکز دارد. این نوع هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده و استنتاج طراحی می‌شود. حتی استنتاج ماشین‌ها از انسان بهتر است. نرم‌افزار ترجمه خودکار زبان اسپانیایی به انگلیسی و نرم‌افزار تجزیه و تحلیل سهام برای سرمایه‌گذاری نوعی هوش مصنوعی محدود هستند. این نوع کاربردها با این‌که خیلی قابل توجه نیستند ولی نسبت به هوش مصنوعی عمومی کاربردی‌تر هستند. از سوی دیگر هوش مصنوعی را از لحاظ چگونگی عملکرد می‌توان به دو دسته طبقه‌بندی کرد. این نوع طبقه‌بندی، پیچیدگی سامانه هوش مصنوعی و هزینه‌های نهایی نرم‌افزار را مشخص می‌کند. نخستین پرسش که درباره نرم‌افزار هوش مصنوعی یک شرکت پرسیده می‌شود این است که سامانه از طریق استنتاج یاد می‌گیرد یا از طریق آموزش؟ آموزش (Training)

سامانه‌های هوش مصنوعی مبتنی به آموزش به‌گونه‌ای هستند که در گذر زمان یاد می‌گیرند و مجموعه داده‌ها و بخش‌های پردازش خود را تطبیق می‌دهند تا کارآیی خود را بالاتر ببرند. این نوع سامانه‌ها به توان محاسباتی زیادی نیاز دارند.
هوش مصنوعی استنتاجی (Inference)

یک سامانه هوش مصنوعی استنتاجی به مشاهده داده و نتیجه‌گیری طی چند مرحله کاملا دقیق می‌پردازد. برای نمونه، با هدف اعلام نتایج یک مسابقه، فرآیند استنباط سامانه هوش مصنوعی، نتایج مسابقه راشناسایی می‌کند. برای یافتن نتایج از مجموعه داده‌های قابل اعتماد استفاده می‌شود. نتایج تیم‌های موجود در فهرست تیم‌های مسابقه مقایسه می‌شوند و نتایج به صورت گفتار گزارش می‌شود. با این حال سامانه‌های هوش مصنوعی استنتاجی در طول زمان توانایی خود را بهبود نمی‌دهند. توان محاسباتی کمتری نیاز دارد و در نتیجه هزینه کمتری صرف خواهد شد.

زبان‌های برنامه نویسی هوش مصنوعی

اولین موضوع در برنامه نویسی هوش مصنوعی ایجاد ساختار کنترلی مورد لزوم برای محاسبه سمبولیک است.زبان‌های برنامه نویسی LISP ، PROLOG علاوه بر اینکه از مهم‌ترین زبان‌های مورد استفاده در هوش مصنوعی هستند، خصوصیات معنایی آن‌ها باعث شده که شیوه‌ها و راه حل‌های قوی برای حل مسئله ارایه کنند. تاثیر قابل توجه این زبان‌ها بر روی توسعه هوش مصنوعی از جمله توانایی‌های آن‌ها به عنوان «ابزارهای فکرکردن» است. PROLOG

یک زبان برنامه نویسی منطقی است. یک برنامه منطقی دارای یک سری ویژگیهای قانون و منطق است. در حقیقت خود این نام از برنامه نویسی PRO در LOGIC می‌آید. در این زبان یک مفسر برنامه را بر اساس یک منطق می‌نویسد. ایده استفاده توصیفی محاسبهٔ اولیه برای بیان خصوصیات حل مسئله یکی از محوریتهای مشارکت PROLOG است که برای علم کامپیو‌تر به طور کلی و بطور جزئی برای زبان برنامه نویسی هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

---

LISP

اصولاً LISP یک زبان کامل است که دارای عملکرد‌ها و لیست‌های لازمه برای توصیف عملکردهای جدید، تشخیص تناسب و ارزیابی معانی است. LISP به برنامه نویس قدرت کامل برای اتصال به ساختارهای اطلاعاتی را می‌دهد.در حقیقت این مدل برنامه نویسی طوری موثر بوده‌ است که تعدادی از دیگر زبان‌ها براساس عملکرد برنامه نویسی آن بنا شده‌اند، مثل: FP، ML، SCHEME یکی از مهم‌ترین برنامه‌های مرتبط با LISP برنامه SCHEME است که یک تفکر دوباره در باره زبان در آن وجود دارد که بوسیله توسعه هوش مصنوعی و برای آموزش و اصول علم کامپیو‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربردهای هوش مصنوعی چیست؟

امروزه ردپایی از هوش ماشینی را می‌‏توان در علوم مختلفی اعم از پزشکی، علوم هوافضا، تسلیحات نظامی ، پیش بینی وضع هوا، نقشه برداری و شناسایی عوارض، رباتیک، تشخیص صدا، دست خط ، بـــــازی ها و نرم افزارهای رایانه ای مشاهده کرد. از این رو متخصصان هوش مصنوعی، با توجه به کاربردهای گوناگون این علم، آن را در شاخه‏‌های متنوعی دنبال نموده ‏اند.

• شبکه‏ های عصبی (Neural Networks)
• پردازش زبان طبیعی (Natural Language Processing)
• رباتیک (Robotics)
• انجام مسابقات (Game Playing)
• یادگیری ماشین (Machine Learning)
• استراتژی‏های تکاملی الگوریتم ژنتیک (Evolutionary Algorithms)
• تشخیص گفتار (Speech Recognition)
• بینایی ماشین (Machine Vision)
• کشاورزی
• صنعت
• بازی‌ها
• لباس‏های هوشمند
• آجر و ساختمان‏های هوشمند
• کیف هوشمند
• شیر آب هوشمند
• سیستم‏های حمل و نقل هوشمند
• تسلیحات نظامی هوشمند

آیا هوش مصنوعی تهدیدی برای زندگی بشر است؟

دانشمندان بزرگ و نام آشنای عرصه علم و فناوری مانند ایلان ماسک، استیون هاوکینگ و حتی بیل گتس در مورد این موضوع سخنرانی کرده‌اند و در مورد خطرات آن هشدار داده‌اند، با این حال افرادی هستند که با آن‌ها مخالف هستند.
ری کرزویل سرپرست بخش مهندسی گوگل، فردی است که به پیش بینی آینده شهرت دارد، معتقد است که هوش ماشینی تا سال ۲۰۲۹ از هوش انسان پیشی می گیرد و این موضوع نه تنها تهدیدی برای بشریت نیست، بلکه می تواند فرصت هایی برای پیشرفت انسان نیز فراهم کند و همان فناوری که باعث پیشرفت هوش مصنوعی می شود، زمینه پیشرفت انسان را نیز فراهم می کند.

او پدیده تکینگی فناوری زمانی ” این پدیده هنگامی رخ می دهد که دستگاه‌های مختلف به دلیل پیشرفت‌های باورنکردنی در فناوری‌های مختلف، مخصوصا هوش مصنوعی، هوشمندتر از انسان شوند” را مطرح می‌کند. او در ادامه بیان می‌کند که این پیشرفت‌‌ها باعث می شود که دستگاه های مختلف به انسان قدرت ببخشند. همانطور که اطلاع پیدا کردید، فناوری طی چند سال گذشته با پیشرفت زیادی همراه بوده و یکی از مهمترین نوآوری‌ها، هوش مصنوعی بوده است.از آن‌جا که این حوزه سرشار ازمطالب است، امیدواریم که توانسته باشیم در این حوزه اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار داده‌باشیم.
https://www.enline.ir/artificial-int...C%D8%B3%D8%AA/

اشعار سروده شده توسط هوش مصنوعی حتی کارشناسان را فریب داد

هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه ها هنوز نمی تواند انسان را فریب دهد. با این حال محققان مایکروسافت در همکاری با پژوهشگرانی از دانشگاه کیوتو ژاپن تلاش کرده اند نوعی هوش مصنوعی را توسعه دهند که می تواند با الهام از تصاویر شعر بسُراید. در ادامه افرادی را مورد آزمایش قرار دادند تا دریابند آیا تفاوت این شعرها با نمونه های سروده شده توسط انسان ها برایشان قابل تشخیص است؟
محققان برای آموزش هوش مصنوعی، از شبکه های عصبی برای تحلیل هزاران شعر سروده شده توسط انسان ها بهره بردند. از سوی دیگر هوش مصنوعی به گونه ای آموزش داده شد که برخی از اشعار را با مشاهده یک تصویر به مرتبط ترین شکل ممکن بسراید. در نهایت از انسان ها نیز درخواست کردند شعرهایی را بسرایند.
با همکاری اعضای تحریریه دیجیاتو تلاش کردیم متن اصلی به طرزی شاعرانه ترجمه شود که البته با وضعیت شعرهای هوش مصنوعی انتظار چندان بالایی از هیچ کسی نداشته باشید.

یکی از شعرها که با نشان دادن تصویر یک خرچنگ مرده به هوش مصنوعی سروده شده، به این شرح است:
اکنون من از خود خسته ام
بگذار آبی بیکران باشم
زیر آسمان عریان شکار شدم
آب سرد و هوای آبی داغ
نوری که سوسو می زند هرگز نمی رسد
به نظر می رسد ....

شعر دیگری که بر اساس تصویری از یادبود جنگ سروده شده به این شرح است:
در شهری بزرگ بودم
می چرخیدم و فریاد می زدم
صدای جاده
مرا با خود برد
کوه ها گذشتند
خیابان ها رفتند
سکوت باریدن گرفت
هنوز سکوت باقیست
فرو رفته در درخشش خود

و شعری دیگر که بر اساس تصویر یک چشم انداز معنوی سروده شده:
خورشید می درخشد
باد می رقصد
درختان عریان
و تو می رقصی ...
در انتها شعرهای سروده شده توسط هوش مصنوعی و نیز انسان ها به 500 فرد که شامل 30 متخصص شعر بودند، نشان داده شد. عجیب اینکه بیشتر این افراد نتوانستند تفاوت بین شعرهای سروده شده توسط انسان و نیز هوش مصنوعی را تشخیص دهند. در نهایت باید گفت که برخی از شعرهای سروده شده توسط این هوش مصنوعی مضحک بودند و البته برخی دیگر جالب و پیچیده به نظر می رسیدند.

اشعار سروده شده توسط هوش مصنوعی حتی کارشناسان را فریب داد - دیجیاتو

هوش مصنوعی چیست ؟

« هوش مصنوعی، دانش ساختن ماشین‌‌ ها یا برنامه‌های هوشمند است. » همانگونه كه از تعریف فوق-كه توسط یكی از بنیانگذاران هوش مصنوعی ارائه شده است- برمی‌آید،حداقل به دو سؤال باید پاسخ داد:
1ـ هوشمندی چیست؟
2ـ برنامه‌های هوشمند، چه نوعی از برنامه‌ها هستند؟تعریف دیگری كه از هوش مصنوعی می‌توان ارائه داد به قرار زیر است:
« هوش مصنوعی، شاخه‌ایست از علم كامپیوتر كه ملزومات محاسباتی اعمالی همچون ادراك (Perception)، استدلال(reasoning) و یادگیری(learning) را بررسی كرده و سیستمی جهت انجام چنین اعمالی ارائه می‌دهد.»و در نهایت تعریف سوم هوش مصنوعی از قرار زیر است:
«هوش مصنوعی، مطالعه روش‌هایی است برای تبدیل كامپیوتر به ماشینی كه بتواند اعمال انجام شده توسط انسان را انجام دهد.» به این ترتیب می‌توان دید كه دو تعریف آخر كاملاً دو چیز را در تعریف نخست واضح كرده‌اند.
1ـ منظور از موجود یا ماشین هوشمند چیزی است شبیه انسان.
2ـ ابزار یا ماشینی كه قرار است محمل هوشمندی باشد یا به انسان شبیه شود، كامپیوتر است. هر دوی این نكات كماكان مبهم و قابل پرسشند. آیا تنها این نكته كه هوشمندترین موجودی كه می‌شناسیم، انسان است كافی است تا هوشمندی را به تمامی اعمال انسان نسبت دهیم؟ حداقل این نكته كاملاً واضح است كه بعضی جنبه‌های ادراك انسان همچون دیدن و شنیدن كاملاً ضعیف‌تر از موجودات دیگر است. علاوه بر این، كامپیوترهای امروزی با روش‌هایی كاملاً مكانیكی(منطقی) توانسته‌اند در برخی جنبه‌های استدلال، فراتر از توانایی‌های انسان عمل كنند. بدین ترتیب، آیا می‌توان در همین نقطه ادعا كرد كه هوش مصنوعی تنها نوعی دغدغه علمی یا كنجكاوی دانشمندانه است و قابلیت تعمق مهندسی ندارد؟(زیرا اگر مهندسی، یافتن روش‌های بهینه انجام امور باشد، به هیچ رو مشخص نیست كه انسان اعمال خویش را به گونه‌ای بهینه انجام می‌دهد). به این نكته نیز باز خواهیم گشت. اما همین سؤال را می‌توان از سویی دیگر نیز مطرح ساخت، چگونه می‌توان یقین حاصل كرد كه كامپیوترهای امروزین،

بهترین ابزارهای پیاده‌سازی هوشمندی هستند؟
رؤیای طراحان اولیه كامپیوتر از بابیج تا تورینگ، ساختن ماشینی بود كه قادر به حل تمامی مسائل باشد، البته ماشینی كه در نهایت ساخته شد(كامپیوتر) به جز دسته ای خاص از مسائلقادر به حل تمامی مسائل بود. اما نكته در اینجاست كه این «تمامی مسائل» چیست؟ طبیعتاً چون طراحان اولیه كامپیوتر، منطق‌دانان و ریاضیدانان بودند، منظورشان تمامی مسائل منطقی یا محاسباتی بود. بدین ترتیب عجیب نیست، هنگامی كه فون‌نیومان سازنده اولین كامپیوتر، در حال طراحی این ماشین بود، كماكان اعتقاد داشت برای داشتن هوشمندی شبیه به انسان، كلید اصلی، منطق(از نوع به كار رفته در كامپیوتر) نیست، بلكه احتمالاً چیزی خواهد بود شبیه ترمودینامیك!
به هرحال، كامپیوتر تا به حال به چنان درجه‌ای از پیشرفت رسیده و چنان سرمایه‌گذاری عظیمی برروی این ماشین انجام شده است كه به فرض این كه بهترین انتخاب نباشد هم، حداقل سهل‌الوصول‌ترین و ارزان‌ترین و عمومی‌ترین انتخاب برای پیاده‌سازی هوشمندیست.
بنابراین ظاهراً به نظر می‌رسد به جای سرمایه‌گذاری برای ساخت ماشین‌های دیگر هوشمند، می‌توان از كامپیوترهای موجود برای پیاده‌سازی برنامه‌های هوشمند استفاده كرد و اگر چنین شود، باید گفت كه طبیعت هوشمندی ایجاد شده حداقل از لحاظ پیاده‌سازی، كاملاً با طبیعت هوشمندی انسانی متناسب خواهد بود، زیرا هوشمندی انسانی، نوعی هوشمندی بیولوژیك است كه با استفاده از مكانیسم‌های طبیعی ایجاد شده، و نه استفاده از عناصر و مدارهای منطقی. در برابر تمامی استدلالات فوق می توان این نكته را مورد تاُمل و پرسش قرار داد كه هوشمندی طبیعی تا بدان جایی كه ما سراغ داریم، تنها برمحمل طبیعی و با استفاده از روش های طبیعت ایجاد شده است. طرفداران این دیدگاه تا بدانجا پیش رفته‌اند كه حتی ماده ایجاد كننده هوشمندی را مورد پرسش قرار داده اند، كامپیوتر از سیلیكون استفاده می كند، در حالی كه طبیعت همه جا از كربن سود برده است. مهم تر از همه، این نكته است كه در كامپیوتر، یك واحد كاملاً پیچیده مسئولیت انجام كلیه اعمال هوشمندانه را بعهده دارد، در حالی كه طبیعت در سمت و سویی كاملاً مخالف حركت كرده است. تعداد بسیار زیادی از واحدهای كاملاً ساده (بعنوان مثال از نورون‌های شبكه عصبی) با عملكرد همزمان خود (موازی) رفتار هوشمند را سبب می شوند. بنابراین تقابل هوشمندی مصنوعی و هوشمندی طبیعی حداقل در حال حاضر تقابل پیچیدگی فوق العاده و سادگی فوق العاده است. این مساُله هم اكنون كاملاً به صورت یك جنجال(debate) علمی در جریان است.
در هر حال حتی اگر بپذیریم كه كامپیوتر در نهایت ماشین هوشمند مورد نظر ما نیست، مجبوریم برای شبیه‌سازی هر روش یا ماشین دیگری از آن سود بجوییم.
تاریخ هوش مصنوعی
هوش مصنوعی به خودی خود علمی است كاملاً جوان. در واقع بسیاری شروع هوش مصنوعی را 1950 می‌ دانند زمانی كه آلن تورینگ مقاله دوران‌ساز خود را در باب چگونگی ساخت ماشین هوشمند نوشت (آنچه بعدها به تست تورینگ مشهور شد) تورینگ درآن مقاله یك روش را برای تشخیص هوشمندی پیشنهاد می‌كرد. این روش بیشتر به یك بازی شبیه بود.

فرض كنید شما در یك سمت یك دیوار (پرده یا هر مانع دیگر) هستید و به صورت تله تایپ باآن سوی دیوار ارتباط دارید و شخصی از آن سوی دیوار از این طریق با شما در تماس است. طبیعتاً یك مكالمه بین شما و شخص آن سوی دیوار می‌تواند صورت پذیرد. حال اگر پس از پایان این مكالمه، به شما گفته شود كه آن سوی دیوار نه یك شخص بلكه (شما كاملاً از هویت شخص آن سوی دیوار بی‌خبرید) یك ماشین بوده كه پاسخ شما را می‌داده، آن ماشین یك ماشین هوشمند خواهد بود، در غیر این صورت(یعنی در صورتی كه شما در وسط مكالمه به مصنوعی بودن پاسخ پی ببرید) ماشین آن سوی دیوار هوشمند نیست و موفق به گذراندن تست تورینگ نشده است. باید دقت كرد كه تورینگ به دو دلیل كاملاً مهم این نوع از ارتباط(ارتباط متنی به جای صوت) را انتخاب كرد. اول این كه موضوع ادراكی صوت را كاملاً از صورت مساُله حذف كند و این تست هوشمندی را درگیر مباحث مربوط به دریافت و پردازش صوت نكند و دوم این كه بر جهت دیگری هوش مصنوعی به سمت نوعی از پردازش زبان طبیعی تاكید كند.
در هر حال هر چند تاكنون تلاش‌های متعددی در جهت پیاده سازی تست تورینگ صورت گرفته مانند برنامه Eliza و یا AIML (زبانی برای نوشتن برنامه‌‌‌‌هایی كه قادر به chat كردن اتوماتیك باشند) اما هنوز هیچ ماشینی موفق به گذر از چنین تستی نشده است.
همانگونه كه مشخص است، این تست نیز كماكان دو پیش فرض اساسی را در بردارد:
1ـ نمونه كامل هوشمندی انسان است.
2ـ مهمترین مشخصه هوشمندی توانایی پردازش و درك زبان طبیعی است. درباره نكته اول به تفصیل تا بدین جا سخن گفته ایم؛ اما نكته دوم نیز به خودی خود باید مورد بررسی قرارگیرد. این كه توانایی درك زبان نشانه هوشمندی است تاریخی به قدمت تاریخ فلسفه دارد. از نخستین روزهایی كه به فلسفه(Epistemology) پرداخته شده زبان همیشه در جایگاه نخست فعالیت‌های شناختی قرار داشته است. از یونانیان باستان كه لوگوس را به عنوان زبان و حقیقت یكجا به كار می‌بردند تا فیلسوفان امروزین كه یا زبان را خانه وجود می‌دانند، یا آن را ریشه مسائل فلسفی می‌خوانند؛ زبان، همواره شاُن خود را به عنوان ممتازترین توانایی هوشمندترین موجودات حفظ كرده است. با این ملاحظات می‌توان درك كرد كه چرا آلن تورینگ تنها گذر از این تست متظاهرانه زبانی را شرط دست‌یابی به هوشمندی می‌داند. تست تورینگ اندكی كمتر از نیم‌قرن هوش مصنوعی را تحت تاُثیر قرار داد اما شاید تنها در اواخر قرن گذشته بود كه این مسئله بیش از هر زمان دیگری آشكار شد كه متخصصین هوش مصنوعی به جای حل این مسئله باشكوه ابتدا باید مسائل كم‌اهمیت‌تری همچون درك تصویر (بینایی ماشین) درك صوت و… را حل كنند.به این ترتیب با به محاق رفتن آن هدف اولیه، اینك گرایش‌های جدیدتری در هوش مصنوعی ایجاد شده‌اند. در سال‌های آغازین AI تمركز كاملاً برروی توسعه سیستم‌هایی بود كه بتوانند فعالیت‌های هوشمندانه(البته به زعم آن روز) انسان را مدل كنند، و چون چنین فعالیت‌هایی را در زمینه‌های كاملاً خاصی مانند بازی‌های فكری، انجام فعالیت‌های تخصصی حرف‌های، درك زبان طبیعی، و…. می‌دانستند طبیعتاً به چنین زمینه‌هایی بیشتر پرداخته شد.
در زمینه توسعه بازی‌ها، تا حدی به بازی شطرنج پرداخته شد كه غالباً عده‌ای هوش مصنوعی را با شطرنج همزمان به خاطر می‌آورند. مك‌كارتی كه پیشتر اشاره شد، از بنیان‌گذاران هوش مصنوعی است این روند را آنقدر اغراق‌آمیز می‌داند كه می‌گوید:
«محدود كردن هوش مصنوعی به شطرنج مانند این است كه علم ژنتیك را از زمان داروین تا كنون تنها محدود به پرورش لوبیا كنیم.» به هر حال دستاورد تلاش مهندسین و دانشمندان در طی دهه‌های نخست را می‌توان توسعه تعداد بسیار زیادی سیستم‌های خبره در زمینه‌های مختلف مانند پزشكی عمومی، اورژانس، دندانپزشكی، تعمیرات ماشین،….. توسعه بازی‌های هوشمند، ایجاد مدل‌های شناختی ذهن انسان، توسعه سیستمهای یادگیری،…. دانست. دستاوردی كه به نظر می‌رسد برای علمی با كمتر از نیم قرن سابقه قابل قبول به نظر می‌رسد.
افق‌های هوش مصنوعی در 1943،Mcclutch (روانشناس، فیلسوف و شاعر) و Pitts (ریاضیدان) طی مقاله‌ای، دیده‌های آن روزگار درباره محاسبات، منطق و روانشناسی عصبی را تركیب كردند. ایده اصلی آن مقاله چگونگی انجام اعمال منطقی به وسیله اجزای ساده شبكه عصبی بود. اجزای بسیار ساده (نورون‌ها) این شبكه فقط از این طریق سیگنال های تحریك (exitory) و توقیف (inhibitory) با هم درتماس بودند. این همان چیزی بود كه بعدها دانشمندان كامپیوتر آن را مدارهای (And) و (OR) نامیدند و طراحی اولین كامپیوتر در 1947 توسط فون نیومان عمیقاً از آن الهام می‌گرفت. امروز پس از گذشته نیم‌قرن از كار Mcclutch و Pitts شاید بتوان گفت كه این كار الهام بخش گرایشی كاملاً پویا و نوین در هوش مصنوعی است. پیوندگرایی (Connectionism) هوشمندی را تنها حاصل كار موازی و هم‌زمان و در عین حال تعامل تعداد بسیار زیادی اجزای كاملاً ساده به هم مرتبط می‌داند. شبكه‌های عصبی كه از مدل شبكه عصبی ذهن انسان الهام گرفته‌اند امروزه دارای كاربردهای كاملاً علمی و گسترده تكنولوژیك شده‌اند و كاربرد آن در زمینه‌های متنوعی مانند سیستم‌های كنترلی، رباتیك، تشخیص متون، پردازش تصویر،… مورد بررسی قرار گرفته است.

علاوه بر این كار بر روی توسعه سیستم‌های هوشمند با الهام از طبیعت (هوشمندی‌های ـ غیر از هوشمندی انسان) اكنون از زمینه‌های كاملاً پرطرفدار در هوش مصنوعی است. الگوریتم ژنیتك كه با استفاده از ایده تكامل داروینی و انتخاب طبیعی پیشنهاد شده روش بسیار خوبی برای یافتن پاسخ به مسائل بهینه سازیست. به همین ترتیب روش‌های دیگری نیز مانند استراتژی‌های تكاملی نیز (Evolutionary Algorithms) در این زمینه پیشنهاد شده اند. دراین زمینه هر گوشه‌ای از سازو كار طبیعت كه پاسخ بهینه‌ای را برای مسائل یافته است مورد پژوهش قرار می‌گیرد. زمینه‌هایی چون سیستم امنیتی بدن انسان (Immun System) كه در آن بیشمار الگوی ویروس‌های مهاجم به صورتی هوشمندانه ذخیره می‌شوند و یا روش پیدا كردن كوتاه‌ترین راه به منابع غذا توسط مورچگان (Ant Colony) همگی بیانگر گوشه‌هایی از هوشمندی بیولوژیك هستند. گرایش دیگر هوش مصنوعی بیشتر بر مدل سازی اعمال شناختی تاُكید دارد (مدل سازی نمادین یا سمبولیك) این گرایش چندان خود را به قابلیت تعمق بیولوژیك سیستم‌های ارائه شده مقید نمی‌كند. CASE-BASED REASONING یكی از گرایش‌های فعال در این شاخه می‌باشد. بعنوان مثال روند استدلال توسط یك پزشك هنگام تشخیص یك بیماری كاملاً شبیه به CBR است به این ترتیب كه پزشك در ذهن خود تعداد بسیار زیادی از شواهد بیماری‌های شناخته شده را دارد و تنها باید مشاهدات خود را با نمونه‌های موجود در ذهن خویش تطبیق داده، شبیه‌ترین نمونه را به عنوان بیماری بیابد. به این ترتیب مشخصات، نیازمندی‌ها و توانایی‌های CBR به عنوان یك چارچوب كلی پژوهش در هوش مصنوعی مورد توجه قرارگرفته است. البته هنگامی كه از گرایش‌های آینده سخن می‌گوییم، هرگز نباید از گرایش‌های تركیبی غفلت كنیم. گرایش‌هایی كه خود را به حركت در چارچوب شناختی یا بیولوژیك یا منطقی محدود نكرده و به تركیبی از آنها می‌اندیشند. شاید بتوان پیش‌بینی كرد كه چنین گرایش‌هایی فرا ساختارهای (Meta –Structure) روانی را براساس عناصر ساده بیولوژیك بنا خواهند كرد.
1- Jon Mccarthy
2-NP-Complete Problems
3-Von Neumen
4-Artificial Intelligence Markup Language
برگرفته از سایت صفحه اصلي شركت خدمات كامپيوتري سخاروش| Sakha Ravesh Co.
https://article.tebyan.net/9676/%D9%...C%D8%B3%D8%AA-

هوش مصنوعی چیست؟

«هوش مصنوعی، مطالعه روش‌هایی است برای تبدیل کامپیوتر به ماشینی که بتواند اعمال انجام شده توسط انسان را انجام دهد.» به این ترتیب می‌توان دید که دو تعریف آخر کاملاً دو چیز را در تعریف نخست واضح کرده‌اند.
1ـ منظور از موجود یا ماشین هوشمند چیزی است شبیه انسان.
2ـ ابزار یا ماشینی که قرار است محمل هوشمندی باشد یا به انسان شبیه شود، کامپیوتر است. هر دوی این نکات کماکان مبهم و قابل پرسشند. آیا تنها این نکته که هوشمندترین موجودی که می‌شناسیم، انسان است کافی است تا هوشمندی را به تمامی اعمال انسان نسبت دهیم؟ حداقل این نکته کاملاً واضح است که بعضی جنبه‌های ادراک انسان همچون دیدن و شنیدن کاملاً ضعیف‌تر از موجودات دیگر است. علاوه بر این، کامپیوترهای امروزی با روش‌هایی کاملاً مکانیکی(منطقی) توانسته‌اند در برخی جنبه‌های استدلال، فراتر از توانایی‌های انسان عمل کنند. بدین ترتیب، آیا می‌توان در همین نقطه ادعا کرد که هوش مصنوعی تنها نوعی دغدغه علمی یا کنجکاوی دانشمندانه است و قابلیت تعمق مهندسی ندارد؟(زیرا اگر مهندسی، یافتن روش‌های بهینه انجام امور باشد، به هیچ رو مشخص نیست که انسان اعمال خویش را به گونه‌ای بهینه انجام می‌دهد). هوش مصنوعی در علم پزشکی امروزه به دلیل گسترش دانش و پیچیده‌تر شدن فرایند تصمیم‌گیری، استفاده از سیستم‌های اطلاعاتی به خصوص سیستم‌های هوش مصنوعی در تصمیم‌گیری، اهمیت بیشتری یافته‌است. هوش مصنوعی گسترش دانش در حوزهٔ پزشکی و پیچیدگی تصمیمات مرتبط با تشخیص و درمان – به عبارتی حیات انسان – توجه متخصصین را به استفاده از سیستم‌های پشتیبان تصمیم‌گیری در امور پزشکی جلب نموده‌است. به همین دلیل، استفاده از انواع مختلف سیستم‌های هوشمند در پزشکی رو به افزایش است، به گونه‌ای که امروزه تأثیر انواع سیستم‌های هوشمند در پزشکی مورد مطالعه قرار گرفته‌است.
کاربردهای هوش مصنوعی چنان گسترده و فراگیر شده‌اند که بسیاری از این کاربردها دیگر با نام هوش مصنوعی شناخته نمی‌شوند و نام تخصصی خود را دارند. تأثیر هوش مصنوعی را اکنون می‌توان در همه جهات و نقاط زندگی مردم دید. آیفونی که قادر به تشخیص اعضای خانه است یا تلویزیونی که نور صفحه نمایش دلخواه را با تعداد افراد تنظیم می‌کند، همه و همه کاربردهای هوش مصنوعی هستند. کاربردهای عملی آن دسته از کاربردهای هوش مصنوعی هستند که عملیات خاصی را انجام داده و عمل یا تأثیر آن به وضوح توسط کاربر احساس خواهد شد. برای مثال جست و جوی خودکار گوگل که از الگوریتم‌ها و متدهای پیچیده هوش مصنوعی استفاده می‌کند، پس از انجام یک عملیات پرهزینه و البته سریع نتایج مرتبط را به شما نشان خواهد داد. ماشین‌هایی که قادر هستند خودشان را کنترل کنند. ربات‌های پرنده یا قایق‌های هوشمند نمونه‌ای بارز و موفق از این نوع کاربردها هستند.
http://www.eghtesadbartar.com/blog/%...3%D8%AA%D8%9F/