علاوه بر نکاتی که به صورت کلی در قراردادها باید ذکر شود و در قسمت اول این مطلب، در مورد آن توضیحاتی ارائه شده است، باید بدانیم که هر قراردادی به تناسب موضوع آن و در حیطه توافق طرفین ممکن است مفاد، شروط و بندهایی اضافی را داشته باشد. در این نوشتار سعی بر آن است به نکات مهمی که می بایست در قرارداد محرمانگی حتما ذکر شود، اشاره کنیم:

۱- موضوع قرارداد: هرچند در همه قراردادها ذکر موضوع از اهمیت بسزایی برخوردار است اما در قرارداد محرمانگی این اهمیت دو چندان می شود. به همین خاطر در انتخاب واژه ها به نحوی که کاملا موضوع قرارداد را مشخص نماید دقت کافی داشته باشید.
۲- تعاریف: با توجه به آن که اطلاعات محرمانه از هر کسب و کار تا کسب و کار دیگر و از هر فعالیت به نسبت فعالیت دیگر متفاوت است در نتیجه حتما دقت داشته باشید که آنچه از داده ها و اطلاعات که برای شما مهم است در این ماده به محرمانه بودن آن ها تصریح کنید. اکتفا به نمونه قراردادهای موجود در دسترس می تواند خسارات جبران ناپذیری را در این خصوص به افراد وارد آورد. چرا که ممکن است داده یا اطلاعاتی از منظر یک کسب و کار محرمانه تلقی شود اما در نمونه قراردادی به آن اشاره ای نشده باشد.

۳- اگر این قرارداد شامل اسرار تجاری شما هم می شود و تمایل دارید اسرار تجاریتان هم محفوظ بماند حتما یک بند به توضیح و تشریح اینکه کدام موارد جزو اسرار تجاری کسب و کار شما می شوند اقدام نمایید.

۴- نکته مهمی که در ماده مدت قرارداد باید به آن توجه کرد آن است که حتما سعی کنید به این مورد اشاره کنید که تعهدات حفظ محرمانگی نسبت به اطلاعات مندرج در این قرارداد حتی پس از انقضا (پایان) مدت این قرارداد تا ۲ – ۳ یا ۵ سال پابرجا خواهد ماند. این بدان معنی است که اگر مدت قرارداد شما با همکار یا نیروی کاری ۱ سال است و شما به جهت آن که مسئولیت هایش را اجرا نماید دسترسی هایی به وی داده اید، پس از پایان مدت یک ساله و خاتمه قرارداد، نتواند اطلاعاتی که بدست آورده را تا مدت مشخص شده پس از انقضای مدت این قرارداد (قرارداد پایه) افشا نماید. این مورد در خصوص هم بنیان گذاران، سرمایه گذاران و سایر افرادی که با آن ها همکاری دارید هم صادق است.
۵- در بند تعهدات هر آنچه که مد نظر طرفین است باید قید شود. به این معنا که اگر هر یک از طرفین تعهدی را نیاز می داند که طرف مقابل اجرا نماید حتما ذکر کند. مثلا در خصوص اینکه مالکیت اطلاعات و دیتاهای به دست آمده در طول مدت همکاری، متعلق به چه کسی خواهد بود. به عنوان مثال در قرارداد همکاری حتما باید به این مورد اشاره شود که دیتاهای ایجاد شده توسط همکار، مالکیتی برای وی ایجاد نمی نماید و مالک نهایی به طور مثال شرکت است. یا مثلا اگر نحوه خاصی از نگهداری اطلاعات مد نظرتان است حتما در قرارداد ذکر کنید که طرف مقابل نسبت به آن اقدامات لازم را انجام دهد.

۶- مورد بعدی هم مواردی که این قرارداد خاتمه می یابد و طرفین از تکلیف نسبت به محرمانه نگه داشتن اطلاعات رها می شوند بهتر است ذکر شود. این مورد کمک شایانی به شخصی که متهعد به عدم افشا است می کند. به این معنا که اگر شرکت (صاحب کسب و کار) علیه وی نسبت به افشا اطلاعات شکایتی نماید، همکار می تواند به این بند استناد نماید و بگوید وفق این بند تعهد من نسبت به عدم افشا خاتمه یافته است.

۷- آخرین موردی هم که می توان بدان اشاره کرد بحث تضمینات یا ضمانت اجراست. با توجه به این که این تفاهم نامه ما به ازاء مالی ندارد، باید در موردی که متعهد به عدم افشا، تعهد خود را نقض می کند ضمانت اجرای متناسب قید شود. این تضمین با توجه به اینکه متعهد عدم افشا، نیروی کار، هم بنیانگذار یا سرمایه گذار یا صاحبان ایده یک فعالیت هستند متفاوت خواهد بود.


https://isfahanplus.ir/all-about-set...he-startups-2/