کاوشگر پارکر ناسا چگونه به خورشید نزدیک می‌شود؟
🔸طی چند هفته آینده ناسا یکی از جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌هایش را به انجام می‌رساند. کاوشگر خورشیدیِ پارکر برای “لمس” کردن خورشید تا جایی به سطح خورشید نزدیک خواهد شد که پیش از این سابقه نداشته است. پارکر در عدد از نزدیکترین مدارهایش به دور خورشید، در اتمسفر خارجی خورشید یا همان کرونا (Corona)، یعنی در فاصلۀ کمتر از ۶٫۱ میلیون کیلومتری از سطح آن قرار خواهد گرفت، جایی که دمای آن به میلیون‌ها کلوین می‌رسد.
🔹این کاوشگر طبعا دارای محافظ حرارتی است و محافظ حرارتی فوق‌العاده‌ای هم دارد. ابتدا باید به دمای سوزانندۀ اطراف خورشید بپردازیم. در نگاه اول به نظر می‌رسد بهترین محافظ‌های حرارتی هم در چنین دماهایی ذوب خواهند شد. هر چه باشد، دمای سطح سیاره ناهید که حدود ۴۶۰ درجه سلسیوس است در از کار افتادنِ سریعِ سیستم‌های الکترونیکی در کاوشگرهای روسی در دهۀ ۱۹۸۰ نقش داشت. همانطور که ناسا توضیح داده است، راه حل در تفاوت بین دما و گرما و همچنین چگالی جو خورشید، نهفته است.
🔸دما، معیاری است از سرعتِ ذرات ماده یا در واقع “انرژی جنبشی”. اما گرما، مقدار انرژیی است که ذرات واقعا منتقل می‌کنند. در فضا شما می‌توانید ذراتی داشته باشید که با سرعت خیلی بالایی حرکت کنند ولی انرژی کمی منتقل کنند، زیرا فاصلۀ بین آنها زیاد است (چگالی ذرات پایین است). “سوزانا دارلینگ” از ناسا می‌گوید:« کرونا که کاوشگر پارکر در آن حرکت می‌کند، دمای فوق‌العاده بالایی دارد ولی چگالی آن بسیار کم است. آب جوش و فر اجاق گاز را در نظر بگیرید. اگر دستتان را درون فِر قرار دهید، دماهای خیلی بالاتری را به مدت بیشتری می‌توانید تحمل کنید به نسبت وقتی که دستتان را درون آب جوش قرار دهید. زیرا در آب، ذرات بسیار بیشتری با دست شما در تماس است. به طور مشابه، چگالی کرونا نسبت به سطح خورشید کمتر است و کاوشگر با ذرات کمتری در تماس است و درنتیجه گرمای کمتری دریافت می‌کند.»
🔹این نکته نشان می دهد که محافظ حرارتی که از اغلب تجهیزات کاوشگر محافظت می‌کند، فقط تا ۱۳۷۰ درجه سلسیوس گرم خواهد شد. تکنولوژی به کار رفته در این محافظ، فوق‌العاده است و از دو کامپوزیت کربن-کربن، که به روش “فرا گرم کردن” (Superheating) ساخته شده‌اند، تشکیل شده که یک لایۀ ۱۱٫۵ سانتی‌متری فوم کربنی را در بر گرفته‌اند...
ادامه و بیشتر:
bigbangpage.com/?p=77525
