موضوع: کارآفرینی چیست؟

این روزها واژه‌ی کارآفرینی زیاد به گوش‌مان می‌خورد. در برنامه‌های مختلف تلویزیونی می‌بینیم میهمانان کارآفرین از نخستین روزهای شروع کسب‌وکارشان می‌گویند و اینکه چطور صاحب مشاغل موفق و پردرآمد شده‌اند. شاید در مواجهه با این مصاحبه‌ها از خودتان پرسیده باشید آیا من هم می‌توانم کارآفرین باشم؟ اگر این جرقه در ذهن‌تان زده شده که به حوزه‌ی کارآفرینی وارد شوید، ابتدا لازم است تصویر ذهنی درستی از این مفهوم بسازید. در ادامه با ما همراه باشید تا این مفهوم کلیدی را به شما معرفی کنیم.

کارآفرین چه کسی است؟

کارآفرین به کسی گفته می‌شود که علاوه بر برخورداری از خلاقیت بالا، دارای روحیه‌ی خطرپذیری است و می‌تواند برای حل مشکلات دنیای امروز راهکارهای عملی و مبتکرانه ارائه دهد. انسان‌های کارآفرین موجب ظهور مشاغل جدید می‌شوند و می‌توانند با تشخیص زودهنگام فرصت‌های رشد، نیرو و نشاط تازه‌ای به تشکیلاتی که سال‌ها از عمرشان می‌گذرد ببخشند.
فعالیت‌های کارآفرینی کدامند؟

بارزترین شکل کارآفرینی راه‌اندازی یک کسب‌وکار جدید است که به آن استارتاپ گفته می‌شود. در سال‌های اخیر، مفهوم کارآفرینی از حوزه‌ی کسب‌وکار فراتر رفته و به ابعاد اجتماعی و سیاسی نیز وارد شده است.
کارآفرینی طیف وسیعی از فعالیت‌ها را شامل می‌شود که بسته به نوع کسب‌وکار و ایده‌ی پشت آن متفاوتند. از فعالیت‌های کارآفرینی کوچک‌مقیاس که انفرادی و پاره‌وقت اجرا می‌شوند گرفته تا پروژه‌های وسیع‌تر که فرصت‌های شغلی بیشتری را فراهم می‌کنند، همگی نمونه‌هایی از کارآفرینی محسوب می‌شوند.
سرمایه‌ی کارآفرینی از کجا تأمین می‌شود؟

بسیاری از کارآفرینان برای تأمین سرمایه‌ی لازم جهت شروع کسب‌وکار جدید خود می‌توانند به سرمایه‌گذاران خطرپذیر (venture investors) یا سرمایه‌گذاران فرشته (angel investors) رجوع کنند. این قبیل سرمایه‌گذاران، نیازهای مالی استارتاپ‌های نوپا را برطرف می‌کنند و مهم‌ترین منبع تأمین سرمایه‌ی کارآفرینی به شمار می‌روند. ناگفته نماند این سرمایه‌گذاران فقط از استارتاپ‌هایی حمایت خواهند کرد که پتانسیل سودآوری قابل توجهی داشته باشند یا سودآوری آنها پیشتر ثابت شده باشد.

کارآفرینی درون‌سازمانی چیست؟

این روزها، کارآفرینی به بخش جدایی‌ناپذیر مشاغل سازمانی تبدیل شده است. به فعالیت‌های کارآفرینی در داخل شرکت‌ها یا تشکیلات بزرگ‌تر، کارآفرینی درون‌سازمانی (intrapreneurship) گفته می‌شود. این نوع کارآفرینی زمینه‌ساز تأسیس شرکت‌های اشتقاقی یا اِسپین-آف (spin-off) خواهد شد، به این معنی که بخشی از یک شرکت به کسب‌وکار مستقل تبدیل شده و در زیرشاخه‌ی شرکت مادر فعالیت می‌کند. امروزه، شرکت‌های بسیاری به پتانسیل سودآوریِ فعالیت‌های کارآفرینی درون‌سازمانی پی برده‌اند. برای مثال، گوگل به کارمندانش اجازه می‌دهد ۲۰ درصد اوقات کاریِ خود را به توسعه‌ی پروژه‌های مبتکرانه‌ اختصاص دهند.
«تخریب خلاق» و «نوآوری تدریجی» چیست؟

«تخریب خلاق» (creative destruction) و «نوآوری تدریجی» (Incremental innovation) دو مفهوم مهم در مبحث کارآفرینی به شمار می‌روند که در ادامه، هر یک از آنها را با ذکر مثال معرفی می‌کنیم.

تخریب خلاق


جوزف شومپیتر (۱۹۵۰-۱۸۸۳)
جوزف شومپیتر، اقتصاددان آمریکایی، می‌گوید:

کارآفرین کسی است که می‌خواهد و می‌تواند هر ایده یا طرح جدیدی را به یک نوآوری موفق تبدیل کند.

شومپیتر مفهوم تخریب خلاق را در علم اقتصاد مطرح کرد. این مفهوم برگرفته از آموزه‌های مارکس بوده و بر نوآوری اقتصادی و چرخه‌ی کسب‌وکار دلالت دارد. شومپیتر معتقد بود تفکر خلاق موجب رشد اقتصادی مداوم و بلندمدت می‌شود. به عبارت دیگر، طراحی محصولات جدید و ابداع شیوه‌های نوینِ انجام کار نقش بسزایی در رونق کسب‌وکار دارند و به دلیل فروش بیشتر موجب پویایی اقتصادی خواهند شد. در فرآیندهای صنعتی، روی کار آمدن یک محصول جدید می‌تواند به قیمت کنار گذاشته شدن محصولات قدیمی‌تر تمام شود و به همین دلیل است که شومپیتر از تفکر خلاق به عنوان یک فرآیند تخریب‌گر یاد می‌کند. گوشی‌های آیفون نمونه‌ای از محصولاتی هستند که با این زمینه‌ی فکری به بازار عرضه شدند.

نوآوری تدریجی

در نوآوری تدریجی، تحولات بزرگ نتیجه‌ی فرعی نوآوری‌های کوچک دانسته می‌شوند. به بیان دقیق‌تر، نوآوری تدریجی یعنی ابداع روش‌های جدید به منظور افزایش بهره‌وری فرآیندهای در جریان. فعالیت‌های مبتنی بر نوآوری تدریجی به دنبال بهبود فرآیندهای تولید هستند. تویوتا از جمله تولیدکنندگان برتر صنایع خودروسازی است که در فرآیندهای تولید بر نوآوری تدریجی تأکید دارد و از سیستم تولیدِ به هنگام (just-in-time) استفاده می‌کند. در این سیستم، تولید فقط بر اساس نیاز، در زمان نیاز و به تعداد نیاز انجام می‌شود. کاهش تولید ضایعات، افزایش هماهنگی میان بخش‌های مختلف تولید، جلوگیری از اتلاف هزینه و در نتیجه، افزایش بهره‌وری در طولانی‌مدت نمونه‌هایی از پیامدهای سیستم تولید به هنگام است.

تعاریفی که در این مقاله به آنها اشاره کردیم در واقع سنگِ بنای مفاهیم دیگری در حوزه‌ی کارآفرینی است که به تدریج در مقالات بعدی به آنها خواهیم پرداخت.


برگرفته از: boundless

https://www.chetor.com/4241-%d8%a2%d...c%d9%86%db%8c/

تعریف کارآفرینی چیست؟

کارآفرینی یا Entrepreneurship واژه ای نسبتاً قدیمی است که ریشه فرانسوی دارد. کلمه کارآفرین حدود سیصد سال قدمت دارد و نخستین کسانی که واژه‌ی کارآفرین و مفهوم کارآفرینی را مورد توجه قرار دادند، اقتصاددان‌ها بودند. کسانی مانند ریچارد کانتیلون و آدام اسمیت لغت کارآفرین را در قرن‌های هفدهم و هجدهم میلادی به کار برده‌اند. تاریخچه کارآفرینی به یک قرن قبل بازمی‌گردد

با وجودی که حدود سیصد سال است که برخی افراد کارآفرین نامیده می‌شوند، اما کارآفرینی به شکلی که ما می‌فهمیم، تنها حدود یک قرن است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عبارتی، اینکه کارآفرینی را یک علم بدانیم و اینکه عده‌ای در دانشگاه‌ها متخصص کارآفرینی باشند و یا اینکه کسانی بخواهند بین کارمندی و کارآفرینی یک راه را انتخاب کنند و این انتخاب، به عنوان یک سوال جدی در مسیر شغلی به رسمیت شناخته بشود، یک اتفاق نسبتاً جدید و متعلق به یک قرن اخیر است.
تعریف کارآفرینی از دیدگاه ژوزف شومپیتر

ژوزف شومپیتر - پدر کارآفرینی

رایج است که در هر فعالیتی، برخی از پیش‌کسوت‌ها و افراد قدیمی آن حوزه را به عنوان پدر یا مادر آن حوزه اعلام می‌کنند.
مثلاً پیتر دراکر را پدر مدیریت نوین می‌دانند یا فردریک تیلور را پدر مدیریت علمی می‌دانند.
اگر بر همین سبک بخواهیم برای کارآفرینی هم پدری انتخاب کنیم، تقریباً بر سر آقای ژوزف شومپیتر توافق عمومی وجود دارد.
او در سالهای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، مطالعات گسترده‌ای در زمینه کارآفرینی انجام داد و مطالب بسیاری در این حوزه منتشر کرد.






شومپیتر در سال ۱۹۲۸ تعریف کارآفرینی را به صورت زیر مطرح کرد: عصاره کارآفرینی در درک و بهره برداری از فرصتهاست. البته شومپیتر به تدریج در سیاست هم ورود پیدا کرد و بعد از آن، تعریف‌های بعدی‌اش کمی جنبه‌ی کلان‌تر به خود گرفت. به عنوان مثال تاکید می‌کرد که کارآفرینان کسانی هستند که اقتصاد و سازمان‌ها را زنده می‌کنند. البته نگاه شومپیتر به کارآفرینی صرفاً در این تعریف خلاصه نمی‌شد. او ابعاد کارآفرینی را فراتر از مفهومِ فرصت جویی و فرصت پروری می‌دید. شومپیتر به رابطه بین کارآفرینی و نوآوری توجه ویژه داشت. او پنج شیوه نوآوری را مد نظر داشت: معرفی یک کالای جدید به کار گیری یک شیوه‌ی جدید برای تولید یک محصول قدیمی ایجاد یک بازار جدید برای یک محصول موجود کشف و به‌کار گیری یک منبع جدید برای تامین مواد اولیه ایجاد یک ساختار جدید برای یک صنعت موجود او چنان دقیق به ویژگیهای کارآفرینان و شیوه‌های عملکرد آنها می‌پردازد که امروزه در نوشته‌های آکادمیک، گاهی به جای اصطلاح تعریف کارآفرینی توسط شومپیتر از اصطلاح کلی‌ترِ کارآفرین شومپیتری استفاده می‌کنند تا تمام آنچه او مد نظر داشته حفظ شود و از قلم نیفتد (منبع)


کارآفرین کیست؟

با وجودی که کلمه کارآفرین و مفهوم کارآفرینی ساده و قابل درک به نظر می‌رسد، اما می‌توان گفت که تعریف دقیقی از کارآفرین و کارآفرینی که مورد اتفاق نظر همگان باشد وجود ندارد. البته به نظر می‌رسد صفت‌های زیر، از جمله صفت‌هایی هستند که به کارآفرین‌ها نسبت داده می‌شوند: خلاقیت
پیشرو بودن


آینده نگاری (ساختن آینده) آینده نگری (پیش بینی آینده)


جرات ریسک کردن ارزش آفرینی


ایجاد اشتغال خلق ثروت



https://motamem.org/%D8%AA%D8%B9%D8%...3%D8%AA%D8%9F/