موضوع: چرا پژوهشگران هوش مصنوعی حقو‌قی فراتر از ارزش واقعی خود دریافت می‌کنند

کارکنان عرصه‌ی هوش مصنوعی در قیاس با سایر کارکنان فناوری، حقوق‌هایی فراتر از ارزش واقعی خود دریافت می‌کنند.

یکی از اسرار فاش‌شده‌ی سیلیکون‌ ولی، حقوق و پرداخت‌های اضافه‌ای است که کارشناسان عرصه هوش مصنوعی دریافت می‌کنند. درحال حاضر طبق گزارش‌های ثبت مالیات یک آزمایشگاه تحقیقاتی به‌ نام OpenAI چند مورد از این حقوق‌ کلان در کانون توجهات قرار گرفته است.

رقم پرداختی OpenAI به پژوهشگر اصلی‌ خود، ایلیا ساتسکور، بیش از ۱.۹ میلیون دلار در سال ۲۰۱۶ و رقم پرداختی آن به پژوهشگر دیگری به‌ نام یان گودفلو، حتی با وجود استخدام وی در ماه مارس، بیش از ۸۰۰ هزار دلار بوده است. هر دوی آن‌ها قبلا در گوگل کار می‌کردند.

نفر سوم لیست، پیتر آبل، متخصص رباتیک با ۴۲۵ هزار دلار حقوق است. او در ژوئن ۲۰۱۶ و بعد از اینکه کارش را به‌عنوان پروفسور دانشگاه کالیفرنیا برکلی رها کرد، به OpenAI ملحق شد. هر سه نفر پرداخت‌های اضافه‌ بر حقوق هم دریافت می‌کنند.

اسامی موجود در فرم‌های مالیات باید توسط OpenAI درمعرض عموم قرار می‌گرفتند؛ چراکه OpenAI یک بخش غیر انتفاعی است. چنین پرداخت‌هایی نشان‌دهنده بینش و توجه ویژه‌ی سازمان‌های جهانی در خصوص استعداد افراد در زمینه‌ی هوش مصنوعی است. البته ناگفته نماند که پاداش و پرداخت اضافه‌ی چنین شرکت‌هایی به پژوهشگران در ازای کار آن‌ها در هوش مصنوعی، حتی بیشتر از ارزش واقعی کار آن‌ها است؛ چون نهادهای غیر انتفاعی نمی‌توانند گزینه‌های سهام خود را به پژوهشگران ارائه دهند.

حقوق پژوهشگران زبده در هوش مصنوعی بسیار زیاد است؛ چراکه افراد متخصص در این فناوری زیاد نیستند و هزاران شرکت خواهان این فناوری در دنیا وجود دارد. طبق تخمین آزمایشگاه مستقل Element AI در کانادا، ۲۲ هزار نفر در سراسر دنیا مهارت‌های لازم در هوش مصنوعی را دارند که این رقم دو برابر تعداد سال گذشته است.

کریس نیکولسون، رئیس اجرایی و مؤسس اسکای‌مایند (استارتاپی که روی هوش مصنوعی کار می‌کند)، می‌گوید:

تقاضا بسیار زیاد است ولی نفرات کم هستند.

کم بودن نفرات مسائل مهمی در دانشگاه‌ها و دولت‌ها ب ه‌وجود آورده است. هم دانشگاه‌ها و هم دولت‌ها به تخصص هوش مصنوعی نیاز دارند تا به نسل بعدی پژوهشگران، آموزش لازم برای اجرایی کردن فناوری هوش مصنوعی در تمامی زمینه‌ها، از عرصه نظامی گرفته تا کشف داروها، بدهند. اما آن‌ها نمی‌توانند با حقوق پرداختی توسط بخش خصوصی مقابله کنند.

ایلان ماسک، مدیر اجرایی تسلا و سایر چهره‌های شناخته‌شده در صنعت فناوری، OpenAI را در سال ۲۰۱۵ ایجاد و آن را به شمال سیلیکون‌ ولی در سانفرانسیسکو منتقل کردند. سپس چندین پژوهشگر با تجربه‌ی کار در گوگل و فیسبوک راکه در زمینه هوش مصنوعی تخصص زیادی دارند، استخدام کردند.

غول‌های اینترنت (گوگل و فیسبوک) علاوه بر حقوق و پرداخت‌های اضافه، گزینه‌های سهام را نیز به کارکنانشان پیشنهاد می‌کنند (کاری که OpenAI انجام نمی‌دهد). اما پیام استخدام OpenAI موردی در خود دارد که برای ایده‌آل‌گراها بسیار جذاب است: OpenAI اکثر کارهای خود را با جهان بیرون به‌ اشتراک می‌گذارد و از ایجاد فناوری‌ که برای جهان و مردم آن خطرناک باشد، اجتناب می‌کند.

ساتسکور در انتظار برای افزایش حقوقش در OpenAI بعد از دنبال کردن مأموریت رساندن مزایای هوش مصنوعی به تمام بشریت، می‌گوید:

من چندین بار حقوق دریافتی خودم در OpenAI را کاهش دادم و دیگران هم همین کار را کردند.

OpenAI سال اولش حدود ۱۱ میلیون دلار هزینه کرد که ۷ میلیون دلار آن صرف حقوق و مزایای دیگر کارکنان شد. این مرکز پژوهشی درسال ۲۰۱۶، ۵۲ نفر را استخدام کرد.

Open AI اوپن ای آییک بازی ویدیویی قدیمی برای آموزش دادن یک سیستم خودکار در OpenAI، آزمایشگاهی غیر انتفاعی در سانفرانسیسکو

افرادی که در شرکت‌های بزرگ فناوری کار می‌کنند یا اینکه از آن‌ها پیشنهاد دارند، در خصوص حقوق کارشناسان هوش مصنوعی موارد جالبی مطرح کردند. طبق گفته‌ی آن‌ها، متخصصان بی‌تجربه هم می‌توانند بین ۳۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار دلار در سال درآمد و سهام دریافت کنند. افراد بزرگ‌تر حتی می‌توانند بسته‌های پاداش میلیون دلاری دریافت کنند.

ویچک زارمبا پژوهشگری که پس از کارآموزی در گوگل و فیسبوک به OpenAI ملحق شد، به پایگاه خبری وایرد گفت:

مبلغ پرداختی در این عرصه دیوانه‌کننده است.

البته او مقدار دقیق پول را مشخص نکرد؛ ولی گفت شرکت‌های فناوری بزرگ مبلغی دو تا سه برابر ارزش واقعی او به وی پیشنهاد می‌کردند. طبق لیست مالی سالانه شرکت دیپ‌مایند در لندن که اکنون زیرمجموعه‌ی گوگل است، مجموع هزینه‌ی ۴۰۰ کارمند شرکت در سال ۲۰۱۶، ۱۳۸ میلیون دلار است. بنابراین هر کارمند، چه پژوهشگر و چه سایر اعضا، ۳۴۵ هزار دلار دریافت می‌کنند.

نگه داشتن استعدادهای هوش مصنوعی برای شرکت‌ها کار سختی است
پژوهشگرانی مثل ساتسکور در شبکه‌های عصبی تخصص دارند. شبکه‌های عصبی، الگوریتم‌های پیچیده‌ای هستند که با تحلیل مقادیر زیادی داده، وظایف را انجام می‌دهند. از شبکه‌های عصبی در همه موارد، از دستیار دیجیتال در گوشی‌های هوشمند گرفته تا خودروهای بدون راننده، استفاده می‌شود.

شاید برخی از پژوهشگران طلب دستمزد بیشتری کنند؛ چراکه اسم آن‌ها وزنه‌ی بزرگی در جامعه‌ی هوش مصنوعی محسوب می‌شود و به جذب سایر پژوهشگران کمک می‌کند. ساتسکور یکی از اعضای تیم سه‌نفره‌ی دانشگاه تورنتو است که فناوری بینایی رایانه‌ای را خلق کرد. گودفلو هم روشی ابداع کرده است که ماشین‌ها با استفاده از آن، عکس‌های دیجیتال ساختگی ایجاد می‌کنند. تشخیص عکس‌های ساختگی از عکس‌های واقعی تقریبا بسیار سخت است. نیکولسون از استارتاپ اسکای‌مایند می‌گوید:

وقتی شما یک ستاره را استخدام می‌کنید، درواقع تمام کسانی را که جذب او می‌شوند هم استخدام می‌کنید. شما درواقع پول همه توجهاتی که آن‌ها به خود جلب می‌کنند نیز می‌پردازید.

سایر پژوهشگران OpenAI مثل گرگ براکمن که هدایت آزمایشگاه را همراه با ساتسکور برعهده دارد درسال اول آزمایشگاه پول زیادی دریافت نمی‌کردند.

بر اساس فرم‌های مالیات سال ۲۰۱۶، براکمن که کارمند ارشد فناوری در استارتاپ فناوری مالی استرایپ هم بود، تنها ۱۷۵ هزار دلار دریافت می‌کرد. البته او به‌عنوان یکی از مؤسسان استرایپ، حقوق کمتری نسبت‌ به ارزش واقعی خود دریافت می‌کرد. بر اساس فرم‌های مالیات، دو پژوهشگر باتجربه‌ی دیگر که جوان هم هستند، حقوقی بین ۲۷۵ هزار تا ۳۰۰ هزار دلار درسال ۲۰۱۶ دریافت کردند.

بااینکه روزبه‌روز بر تعداد پژوهشگران هوش مصنوعی افزوده می‌شود، ولی سرعت رشد هوش مصنوعی هنوز زیاد نیست. نیکولسون می‌گوید:

تقاضا برای استعداد در هوش مصنوعی بسیار سریع‌تر از پژوهشگران افزایش می‌یابد؛ چون استفاده از هوش مصنوعی روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود.

بنابراین نگه داشتن استعدادهای هوش مصنوعی برای شرکت‌ها کار سختی خواهد شد. گودفلو در سال گذشته و پس از تنها ۱۱ ماه کار در OpenAI به گوگل برگشت. آبل و دو پژوهشگر دیگر هم آزمایشگاه را ترک کردند تا استارتاپ رباتیک خودشان به‌ نام هوش داخل جسم را راه‌اندازی کنند (البته آبل به‌عنوان مشاور پاره‌وقت OpenAI قراردادی با آزمایشگاه امضا کرد). آندری کارپتی هم آزمایشگاه را به‌مقصد ریاست بخش هوش مصنوعی تسلا ترک کرد؛ این بخش روی فناوری رانندگی خودکار کار می‌کند.

درحقیقت ایلان ماسک به استعداد خودش پشت می‌کند. او بعد از این ماجرا، از هیئت مدیره‌ی OpenAI کنار کشید. طبق گفته آزمایشگاه، اقدام ماسک، از کشمکش بالقوه‌ی آینده جلوگیری می‌کند.

چرا پژوهشگران هوش مصنوعی حقو قی فراتر از ارزش واقعی خود دریافت می کنند - پایگاه خبری تحلیلی تیک

یکی از اسرار فاش‌شده‌ی سیلیکون‌ ولی، حقوق و پرداخت‌های اضافه‌ای است که کارشناسان عرصه هوش مصنوعی دریافت می‌کنند. درحال حاضر طبق گزارش‌های ثبت مالیات یک آزمایشگاه تحقیقاتی به‌ نام OpenAI چند مورد از این حقوق‌ کلان در کانون توجهات قرار گرفته است.
رقم پرداختی OpenAI به پژوهشگر اصلی‌ خود، ایلیا ساتسکور، بیش از ۱.۹ میلیون دلار در سال ۲۰۱۶ و رقم پرداختی آن به پژوهشگر دیگری به‌ نام یان گودفلو، حتی با وجود استخدام وی در ماه مارس، بیش از ۸۰۰ هزار دلار بوده است. هر دوی آن‌ها قبلا در گوگل کار می‌کردند.


نفر سوم لیست، پیتر آبل، متخصص رباتیک با ۴۲۵ هزار دلار حقوق است. او در ژوئن ۲۰۱۶ و بعد از اینکه کارش را به‌عنوان پروفسور دانشگاه کالیفرنیا برکلی رها کرد، به OpenAI ملحق شد. هر سه نفر پرداخت‌های اضافه‌ بر حقوق هم دریافت می‌کنند.
اسامی موجود در فرم‌های مالیات باید توسط OpenAI درمعرض عموم قرار می‌گرفتند؛ چراکه OpenAI یک بخش غیر انتفاعی است. چنین پرداخت‌هایی نشان‌دهنده بینش و توجه ویژه‌ی سازمان‌های جهانی در خصوص استعداد افراد در زمینه‌ی هوش مصنوعی است. البته ناگفته نماند که پاداش و پرداخت اضافه‌ی چنین شرکت‌هایی به پژوهشگران در ازای کار آن‌ها در هوش مصنوعی، حتی بیشتر از ارزش واقعی کار آن‌ها است؛ چون نهادهای غیر انتفاعی نمی‌توانند گزینه‌های سهام خود را به پژوهشگران ارائه دهند.
حقوق پژوهشگران زبده در هوش مصنوعی بسیار زیاد است؛ چراکه افراد متخصص در این فناوری زیاد نیستند و هزاران شرکت خواهان این فناوری در دنیا وجود دارد. طبق تخمین آزمایشگاه مستقل Element AI در کانادا، ۲۲ هزار نفر در سراسر دنیا مهارت‌های لازم در هوش مصنوعی را دارند که این رقم دو برابر تعداد سال گذشته است.
کریس نیکولسون، رئیس اجرایی و مؤسس اسکای‌مایند (استارتاپی که روی هوش مصنوعی کار می‌کند)، می‌گوید:

تقاضا بسیار زیاد است ولی نفرات کم هستند.

کم بودن نفرات مسائل مهمی در دانشگاه‌ها و دولت‌ها ب ه‌وجود آورده است. هم دانشگاه‌ها و هم دولت‌ها به تخصص هوش مصنوعی نیاز دارند تا به نسل بعدی پژوهشگران، آموزش لازم برای اجرایی کردن فناوری هوش مصنوعی در تمامی زمینه‌ها، از عرصه نظامی گرفته تا کشف داروها، بدهند. اما آن‌ها نمی‌توانند با حقوق پرداختی توسط بخش خصوصی مقابله کنند.

ایلان ماسک، مدیر اجرایی تسلا و سایر چهره‌های شناخته‌شده در صنعت فناوری، OpenAI را در سال ۲۰۱۵ ایجاد و آن را به شمال سیلیکون‌ ولی در سانفرانسیسکو منتقل کردند. سپس چندین پژوهشگر با تجربه‌ی کار در گوگل و فیسبوک راکه در زمینه هوش مصنوعی تخصص زیادی دارند، استخدام کردند.
غول‌های اینترنت (گوگل و فیسبوک) علاوه بر حقوق و پرداخت‌های اضافه، گزینه‌های سهام را نیز به کارکنانشان پیشنهاد می‌کنند (کاری که OpenAI انجام نمی‌دهد). اما پیام استخدام OpenAI موردی در خود دارد که برای ایده‌آل‌گراها بسیار جذاب است: OpenAI اکثر کارهای خود را با جهان بیرون به‌ اشتراک می‌گذارد و از ایجاد فناوری‌ که برای جهان و مردم آن خطرناک باشد، اجتناب می‌کند.
ساتسکور در انتظار برای افزایش حقوقش در OpenAI بعد از دنبال کردن مأموریت رساندن مزایای هوش مصنوعی به تمام بشریت، می‌گوید:

من چندین بار حقوق دریافتی خودم در OpenAI را کاهش دادم و دیگران هم همین کار را کردند.

OpenAI سال اولش حدود ۱۱ میلیون دلار هزینه کرد که ۷ میلیون دلار آن صرف حقوق و مزایای دیگر کارکنان شد. این مرکز پژوهشی درسال ۲۰۱۶، ۵۲ نفر را استخدام کرد.

یک بازی ویدیویی قدیمی برای آموزش دادن یک سیستم خودکار در OpenAI، آزمایشگاهی غیر انتفاعی در سانفرانسیسکو

افرادی که در شرکت‌های بزرگ فناوری کار می‌کنند یا اینکه از آن‌ها پیشنهاد دارند، در خصوص حقوق کارشناسان هوش مصنوعی موارد جالبی مطرح کردند. طبق گفته‌ی آن‌ها، متخصصان بی‌تجربه هم می‌توانند بین ۳۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار دلار در سال درآمد و سهام دریافت کنند. افراد بزرگ‌تر حتی می‌توانند بسته‌های پاداش میلیون دلاری دریافت کنند.
ویچک زارمبا پژوهشگری که پس از کارآموزی در گوگل و فیسبوک به OpenAI ملحق شد، به پایگاه خبری وایرد گفت:

مبلغ پرداختی در این عرصه دیوانه‌کننده است.

البته او مقدار دقیق پول را مشخص نکرد؛ ولی گفت شرکت‌های فناوری بزرگ مبلغی دو تا سه برابر ارزش واقعی او به وی پیشنهاد می‌کردند. طبق لیست مالی سالانه شرکت دیپ‌مایند در لندن که اکنون زیرمجموعه‌ی گوگل است، مجموع هزینه‌ی ۴۰۰ کارمند شرکت در سال ۲۰۱۶، ۱۳۸ میلیون دلار است. بنابراین هر کارمند، چه پژوهشگر و چه سایر اعضا، ۳۴۵ هزار دلار دریافت می‌کنند.
نگه داشتن استعدادهای هوش مصنوعی برای شرکت‌ها کار سختی است
پژوهشگرانی مثل ساتسکور در شبکه‌های عصبی تخصص دارند. شبکه‌های عصبی، الگوریتم‌های پیچیده‌ای هستند که با تحلیل مقادیر زیادی داده، وظایف را انجام می‌دهند. از شبکه‌های عصبی در همه موارد، از دستیار دیجیتال در گوشی‌های هوشمند گرفته تا خودروهای بدون راننده، استفاده می‌شود.
شاید برخی از پژوهشگران طلب دستمزد بیشتری کنند؛ چراکه اسم آن‌ها وزنه‌ی بزرگی در جامعه‌ی هوش مصنوعی محسوب می‌شود و به جذب سایر پژوهشگران کمک می‌کند. ساتسکور یکی از اعضای تیم سه‌نفره‌ی دانشگاه تورنتو است که فناوری بینایی رایانه‌ای را خلق کرد. گودفلو هم روشی ابداع کرده است که ماشین‌ها با استفاده از آن، عکس‌های دیجیتال ساختگی ایجاد می‌کنند. تشخیص عکس‌های ساختگی از عکس‌های واقعی تقریبا بسیار سخت است. نیکولسون از استارتاپ اسکای‌مایند می‌گوید:

وقتی شما یک ستاره را استخدام می‌کنید، درواقع تمام کسانی را که جذب او می‌شوند هم استخدام می‌کنید. شما درواقع پول همه توجهاتی که آن‌ها به خود جلب می‌کنند نیز می‌پردازید.

سایر پژوهشگران OpenAI مثل گرگ براکمن که هدایت آزمایشگاه را همراه با ساتسکور برعهده دارد درسال اول آزمایشگاه پول زیادی دریافت نمی‌کردند.
بر اساس فرم‌های مالیات سال ۲۰۱۶، براکمن که کارمند ارشد فناوری در استارتاپ فناوری مالی استرایپ هم بود، تنها ۱۷۵ هزار دلار دریافت می‌کرد. البته او به‌عنوان یکی از مؤسسان استرایپ، حقوق کمتری نسبت‌ به ارزش واقعی خود دریافت می‌کرد. بر اساس فرم‌های مالیات، دو پژوهشگر باتجربه‌ی دیگر که جوان هم هستند، حقوقی بین ۲۷۵ هزار تا ۳۰۰ هزار دلار درسال ۲۰۱۶ دریافت کردند.
بااینکه روزبه‌روز بر تعداد پژوهشگران هوش مصنوعی افزوده می‌شود، ولی سرعت رشد هوش مصنوعی هنوز زیاد نیست. نیکولسون می‌گوید:

تقاضا برای استعداد در هوش مصنوعی بسیار سریع‌تر از پژوهشگران افزایش می‌یابد؛ چون استفاده از هوش مصنوعی روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود.

بنابراین نگه داشتن استعدادهای هوش مصنوعی برای شرکت‌ها کار سختی خواهد شد. گودفلو در سال گذشته و پس از تنها ۱۱ ماه کار در OpenAI به گوگل برگشت. آبل و دو پژوهشگر دیگر هم آزمایشگاه را ترک کردند تا استارتاپ رباتیک خودشان به‌ نام هوش داخل جسم را راه‌اندازی کنند (البته آبل به‌عنوان مشاور پاره‌وقت OpenAI قراردادی با آزمایشگاه امضا کرد). آندری کارپتی هم آزمایشگاه را به‌مقصد ریاست بخش هوش مصنوعی تسلا ترک کرد؛ این بخش روی فناوری رانندگی خودکار کار می‌کند.
درحقیقت ایلان ماسک به استعداد خودش پشت می‌کند. او بعد از این ماجرا، از هیئت مدیره‌ی OpenAI کنار کشید. طبق گفته آزمایشگاه، اقدام ماسک، از کشمکش بالقوه‌ی آینده جلوگیری می‌کند.

چرا پژوهشگران هوش مصنوعی حقو قی فراتر از ارزش واقعی خود دریافت می کنند - زومیت