مجموعه‌ی به‌هم‌پیوسته‌ای از عناصر را گویند که یک کل ارگانیک یا شکل یافته را تشکیل می‌دهند؛ مانند یک فرد، ‌سیستم عصبی، ‌خانواده،‌جامعه و ... این مجموعه‌ها از اجزایی تشکیل می‌شوند که با یکدیگر همبستگی متقابلی دارند و نقش معینی را بر عهده می‌گیرند و دستاورد آن‌ها فراتر از مجموع خروجی‌های تک‌تک اجزا است (سینرژی.)
شرایط شکل‌گیری یک سیستم ازاین‌قرار است:
۱- دست‌کم دارای دو جزء باشد
۲- هر جزء با جزء دیگر مجموعه در ارتباط باشد
۳- هر تغییری در هر یک از اجزاء تغییراتی در کل را در پی داشته باشد
۴- مجموعه دارای ویژگی‌هایی متفاوت از هریک از اجزا باشد.
عناصر اصلی و مشترک تمام سیستم‌ها عبارت‌اند از: داده‌ها (یا امکانات و منابعی که از بیرون جذب می‌شوند)؛‌ فرایند (یا فعل‌وانفعالات سیستم که به تغییر شکل امکانات و منابع می‌انجامد)؛‌ ستانده‌ها (یا بازده سیستم به خارج) و بازخورد.
به‌عبارت‌دیگر سیستم‌ها مجموعه‌ای از نیروهای انسانی، منابع، مفاهیم،‌ نظریه‌ها و روش‌ها هستند که به‌منظور اجرای وظیفه‌ای قابل‌تعریف و یا برای رسیدن به یک آرمان، ‌مجتمع شده‌اند.