وقتی برندی توسط یک اظهارنامه در اداره مالکیت معنوی به ثبت برسد در واقع منحصر به فرد ثبت کننده و یا مالک برند خواهد شد و از شرایط حمایت قانونی از برند و علامت تجاری برخوردار خواهد بود. حال در شرایطی ممکن است تقاضای ثبت ارسال شده باشد که در این صورت متقاضی ثبت برندی که برای اولین بار اقدام نموده دارای حق تقدم برای ثبت برند می باشد. این حق تقدم نیز خود دارای یک ارزش مالی مشخص است و مالکیت دارد.
بنابر قانون هر چیز دارای ارزش ریالی و مالی می تواند قابل انتقال باشد. بنا بر این تقاضای ثبت برند هم می تواند انتقال داده شود و به عنوان نقل و انتقال برند قبل از ثبت شناخته می شود.
بنابر مقررات کنوانسیون پاریس هر شخص حقیقی و یا حقوقی که با رعایت قوانین مربوطه در کشور خود اظهارنامه ثبت برند را به اداره مالکیت معنوی کشور خود برای ثبت برند تسلیم کرده باشد در خصوص تسلیم اظهارنامه ثبت برند و یا علامت تجاری در سایر کشور های عضو کنوانسیون پاریس دارای حق تقدم ثبت برند است.
مطابق با این قانون از زمان ارائه اظهارنامه ثبت یک برند در یک کشور عضو کنوانسیون پاریس متقاضی ثبت تا شش ماه فرصت و حق تقدم دارد تا برند را به نام خود به ثبت برساند و یا متناسب با شرایطی به فرد دیگر واگذار نماید ولی پس از این مدت این حق از او در صورت عدم ثبت برند صلب خواهد شد.
حتی اگر برندی توسط فردی تقاضای ثبت شده باشد و فرد در قید حیات نباشد باید توسط ورثه او این حق تقدم دنبال و تعیین تکلیف شود و فوت و محجوریت یک فرد باعث از دست دادن این حق تقدم برای او نخواهد شد.
امکان نقل و انتقال حق تقدم برند و علامت تجاری به دو صورت امکان پذیر است: بصورت قهری و بصورت ارادی.
برای نقل و انتقال برند قبل از ثبت موارد زیر باید مد نظر باشد:

  • حق تقدم ثبت برند قابل نقل و انتقال به غیر است. این انتقال هم می تواند توام با تقاضای ثبت باشد و هم بدون آن ، یعنی بدون وجود حق تقدم می توان انتقال را توافقی انجام داد. این موضوع در همه کشور های عضو کنوانسیون پاریس کاربرد دارد.
  • قانون ثبت برند و علامت های تجاری و طرح های صنعتی انتقال تقاضای ثبت برند و علامت های تجاری را که دارای حق تقدم هستند را به رسمیت شناخته و از آن حمایت می کند.

http://www.sabtviona.com/%D9%85%D9%8...AB%D8%A8%D8%AA